Nekromantheon - Divinity of Death

• BandNekromantheon [NO]
• TitelDivinity of Death
• Release datum2010
• LabelDuplicate Records [NO]

Tracklist

1. Gringo Death
2. The Point of No Return
3. Cry Havoc
4. Divinity of Death
5. Lex Talionis
6. Devolutionary Storms
7. Tortured in Tartaros
8. Further Beyond
9. Acid Visions
10. Psyanide
11. Alcoholy Terror

Nekromantheon komt uit Noorwegen en bestaat sinds 2005. Het lijkt in eerste instantie begonnen als project met leden van Obliteration (gitaren en bas) en de drummer van Audiopain. Aangezien dit geheel inmiddels vijf jaar bestaat en een EP en twee splits heeft uitgebracht kunnen we toch wel van een band spreken. Zeker nu een heuse full length, Divinity of Death, zich tracht te gaan ontworstelen uit de diepste krochten van de hel. Voorgaande info in combinatie met de albumhoes en songtitels zou kunnen leiden tot de conclusie dat we hier te maken met een death metal band. Dat is dus zeker niet het geval. Hoewel “retro” metal en old school inmiddels ingeburgerde termen zijn, vind ik die eigenlijk niet eens van toepassing op Nekromantheon. Deze band klinkt zo authentiek dat ik het idee heb dat de leden gewoon helemaal in de verkeerde tijd zitten.

Al vanaf opener Gringo Death (inclusief authentiek intro) waande ik me weer in het begin van de jaren 80. De muziek die ten gehore gebracht wordt zou ik omschrijven als een mengeling van primitieve black en thrash metal. Het zou in dat opzicht een (bastaard?) tweelingbroertje van Venom kunnen zijn, en dan zeker wat betreft de vocalen. Dat is toch wel de naam die het meest bij me opkomt (samen met wat etensresten) bij het beluisteren van dit schijfje. Of moet ik zeggen schijf, want Divinty of Death is in eerste instantie alleen uitgebracht op elpee, je weet wel, zo'n grote zwarte, van vroeger. Niets voert blijkbaar te ver om het old school gevoel te benadrukken. Overigens was Duplicate zo vriendelijk om de muziek ook op een cd' tje uit te brengen, al zijn er tegenwoordig mensen die dat al ouderwets vinden.

Goed, terug naar de muziek nu, want daar hoor ik het hier toch over te hebben. Behalve Venom zijn er ook invloeden te horen van (oude) Celtic Frost/Hellhammer, maar ook de allereerste werken van bands als Slayer, Metallica en Exodus. Met name een aantal gitaarriffs doen denken aan genoemde bands. Volgens mij is al wel duidelijk dat die muziek verre van origineel is, en niemand die daarom maalt. Luister gerust eens naar tracks als Point of no Return, compleet met Venom achtige fucks en haha's. Of het titelnummer, dat in het langzamere gedeelte herinneringen aan Slayer zou kunnen oproepen. Wel grappig is de geluidseruptie van Lex Talionis. En afsluiter Alcoholy Terror zou zo een ode aan Metallica ten tijde van Kill 'm All kunnen zijn.

Zo staat de hele cd dus vol met echte old school thrash, die door de zang en de gebezigde thematiek (hel en verdoemenis) toch ook wel een vleugje black metal herbergt. In muzikaal opzicht mag deze cd dan primitief overkomen, de sfeer is ook behoorlijk authentiek gehouden, verder staat dit product wel met twee benen in de tegenwoordige tijd. Er is aandacht besteed aan het geluid en de gehele productie, zodat die niet zo slecht is als oorspronkelijke producten uit die tijd. De muzikanten weten ook prima waar ze mee bezig zijn en weten hun instrumenten op de juiste manier te misbruiken. Ik zou zeggen, liefhebbers van ouderwetse blackened thrash metal kunnen deze cd, of elpee als je wil, gerust eens uitproberen. Als je liefhebber bent van het oude werk van genoemde bands zul je je met Nekromantheon geen buil vallen.