Illucinoma - EP 2011

• BandIllucinoma [NL]
• TitelEP 2011
• Release datum2011
• LabelEigen beheer

Tracklist

Hole in the Ground (6:12)
Substance Pain (4:31)
From their Veins (5:10)

Illucinoma is de voortzetting van het project Ampliground, in 2005 opgezet door onder anderen Joe Tal (o.a. Silverpill), nu nog altijd gitarist van Illucinoma. Een internationaal gezelschap aan muzikanten maakte het project compleet, maar na een demo, een EP en een paar optredens viel het doek eind 2006 alweer. In 2009 werd een her/doorstart gemaakt, maar na verschillende bezettingswijzigingen en vooral een sterke muzikale koerswijziging werd de bandnaam veranderd in Illucinoma. Het bleef een komen en gaan van muzikanten, in oktober 2010 en maart van dit jaar vonden nog de laatste wisselingen plaats. Voor dit moment lijkt de bezetting stabiel en is er zelfs gelegenheid gevonden om een demo/promo op te nemen en uit te brengen. Aan het ongetitelde resultaat daarvan leg ik op dit moment mijn oor te luister.

Net zo divers van pluimage als het personeel is, zo zijn ook de muzikale invloeden en invalshoeken van Illucinoma. De gemene deler is in elk geval harde, moderne metal. Alle essentiële bestanddelen zijn aanwezig: ratelende dubbele basdrums, hakkende gitaarriffs en agressieve zang. Het resultaat komt vooral over als het betere hak en beukwerk, maar kent zijn finesses. Hole in the Ground rost er meteen als een dolle vandoor, daardoor een goeie binnenkomer. Na een dikke minuut is er (tijdelijk) ruimte voor het subtielere werk. Tempowisselingen, dynamiek en speelse intermezzo's en zijstapjes zijn gemeengoed in het werk van Illucinoma. Met daarin een hoofdrol voor de diversiteit in het gitaarwerk, van de hardste riffs tot akoestisch aan toe; en weer terug.

Het volgende Substance Pain laat een wat toegankelijker kant van de band horen. Minder nadruk op snelheid en heaviness, maar nog net zo strak uitgevoerd. Ook hier vallen de technische hoogstandjes behoorlijk op, al worden ze wat subtieler gebracht. From their Veins is dan al weer het derde en laatste nummer. Weer lekker heavy, strakke riffs, en ook weer de nodige variatie. Af en toe even gas terug nemen om daarna lekker heftig voor de dag te komen. Deze dynamiek beheerst de band goed! Let in dit nummer trouwens ook eens op de subtiele extra percussie en de leuke old school gitaarsolo.

In dit geval durf ik wel te zeggen: jammer dat de promo zo kort is, ik had hier graag meer van gehoord. De diversiteit aan invloeden, het vermogen om hier compacte nummers van te componeren en de uitvoering daarvan smaken naar meer. Sleutelwoorden zijn vooral hard, maar technisch, Illucinoma speelt strak zonder mechanisch te klinken en bevat daarmee diverse extreme elementen van de moderne metal. De vocalen (Joram Bronwasser, ex-Conteched) haken hier goed bij aan: een rauwe stem die tussen schreeuw en grunt in zit, met de nodige agressie uitgevoerd. De muziek is ook goed vastgelegd, ik heb het idee dat we hier te maken hebben met een stel ervaren muzikanten die de mogelijkheden optimaal benut hebben. Echt een product van deze tijd. Ik ben ook wel benieuwd hoe deze band op het podium klinkt.