Gorath - Apokalypsis (Unveiling the age that is not to come)

• BandGorath [BE]
• TitelApokalypsis (Unveiling the age that is not to come)
• Release datum02-09-2011
• LabelTwilight Vertrieb [DE]

Tracklist

01. Before the Throne of the Demiurge
02. The Seven Seals
03. Wrath of God
04. Le Porteur de Lumière
05. Beasts From the Earth and the Sea
06. Whore of Babylon
07. Millennium (Thousand years of darkness)

Tegenwoordig zijn er niet veel bands binnen het black metal-genre die het presteren om in de smaak te blijven vallen bij een veeleisend publiek. Binnen dit genre zijn daarom maar weinig bands die vernieuwend zijn, of op een andere wijze de aandacht kunnen pakken. Het Belgische Gorath is daar wél een van. Bandopperhoofd Filip Dupont bestiert Gorath al zo'n 15 jaar en dat is te horen.

Met het vierde album 'MXCII' bewees Gorath in 2010 al een band te zijn die niet alleen steunt op snelle agressieve riffs, maar ook met slepende duistere songstructuren te kunnen komen, die soms doen denken aan bands als Mayhem, maar tegelijkertijd ook origineel zijn.

We schrijven 2011 wanneer de opvolger van ‘MXCII’ losgelaten wordt, getiteld Apokálypsis (Unveiling the age that is not to come). De titels van de nummers wijzen erop dat dit een conceptalbum is rondom de Apocalyps, en deze lijkt het boek Openbaringen nogal nauw te volgen. Word dit dan niet het zoveelste album rondom dit thema?

Het openingsnummer, Before the Throne of the Demiurge, begint meteen al op een slepende manier. Na ongeveer een minuut komt hier een kalme pauze in, waarna het nummer weer in alle hevigheid losbarst. Dit kenmerkt meteen ook de technische inslag die Gorath er op na houdt. Dit resulteert soms ook in nummers van 13 minuten.

Bij het tweede nummer, The Seven Seals, waar eveneens een videoclip bij gereleased werd, lijkt het meeslepende in eerste instantie ver te zoeken, dit nummer opent al op een snelle agressieve manier, en heeft maar weinig meeslepende stukken. Wat bij dit nummer, en eigenlijk over het gehele album opvalt, is dat de gitaarpartijen niet bijzonder interessant zijn, maar de drumpartijen zijn daarentegen werkelijk briljant. Deze vervelen de luisteraar geen moment.

De rest van de songs zijn een opsomming van bovenstaande elementen. Erg afwisselend, tussen snelheid en meeslependheid, maar ze blijven wel degelijk interessant, in plaats van dat ze een opsomming van technische hoogstandjes worden. Dit album steekt goed in elkaar, maar de complexiteit van dit album maakt dat het een aantal luisterbeurten nodig heeft om volledig tot zijn recht te komen.