Soen - Cognitive
- Soen [SE]
- Cognitive
- 13-02-2012
- Spinefarm Records [FI]
Tracklist
01. Fraktal
02. Fraccions
03. Delenda
04. Last Light
05. Oscillation
06. Canvas
07. Ideate
08. Purpose
09. Slitering
10. Savia
Tool. Tool. Tool. Tool. Tool. Zo, dat is er alvast uit. Het was mijn eerste gedachte bij het beginnen te luisteren naar Soen's Cognitive, en ik kan het nog steeds niet van me afzetten na meerdere luisterbeurten. Zoals waarschijnlijk vele liefhebbers met mij wacht ik al enkele jaren op nieuw materiaal van deze eigenzinnige Amerikanen. Soen lijkt vooralsnog een alleraardigst alternatief. Voormalig Opeth (en een blauwe maandag Amon Amarth) trommelaar Martin Lopez en vermaard bassist Steve DiGiorgio (o.a. Death) leggen de basis voor Soen. Zowel in het vormen van de band als op muzikaal vlak. Samen met gitarist Kim Platbarzdis en zanger Joel Ekelöf is het resultaat een progressief rock/metal collectief dat debuutalbum Cognitive in elkaar heeft gesleuteld.
Niet alleen, maar wel vooral de manier van zingen van Ekelöf roept de associatie op met Maynard Keenan en dus Tool. Al zijn het ook de niet alledaagse drumpatronen en het springerige baswerk die doen denken aan 'die andere band'. En ook de niet op de voorgrond tredende rol voor de gitaar is een overeenkomst. Soen straalt op Cognitive vooral rust uit, hoewel de muziek niet alledaags is en af en toe best ingewikkeld mag klinken is het geheel goed te volgen. Echt ingewikkelde songstructuren worden niet toegepast, de luisteraar wordt niet uitgedaagd door middel van lastige patronen, wel door uitstekende muzikale, instrumentale vaardigheden.
Progressief is de muziek zonder uitzondering te beschouwen. Laverend in het gebied van rock (Purpose) tot stevige metal (Oscillation) is het toch vooral de klasse van de muzikanten die van de muziek afdruipt. Afgewisseld met mierzoete, maar fraaie toegankelijke elementen, vooral in het gitaarwerk, spiegelt Soen de luisteraar mooie beelden voor. Behalve Tool zijn er ook raakvlakken met acts als Opeth of Katatonia, die eenzelfde progressieve sfeer ademen. Tevens kunnen we constateren dat er over de opbouw van het album is nagedacht, er wordt afgesloten met het zeer gevarieerde Savia. Van lieflijk gevoelig in het intieme refrein tot rossende drums en stevige gitaren, en vooral een sterke vocale prestatie, maken deze terechte afsluiter tot de topper van het album. Een goed gekozen slotstuk dus.
Waar Soen het in mijn ogen (oren) vooral laat liggen is het gebrek aan spanning, die bands als Tool en Opeth wel in hun muziek besloten hebben liggen. Over de muzikale kwaliteiten van de afzonderlijke muzikanten niets dan lof, maar het schrijven (en uitvoeren) van uitdagende liedjes die toewerken naar een duidelijke climax is blijkbaar toch een vak op zich. Niet dat ik me verveel met Cognitive, maar ik blijf toch regelmatig het gevoel houden dat ik iets mis. De verwachtingen mogen hooggespannen zijn gezien de ritmesectie die deze band herbergt, en die worden grotendeels ook zeker ingelost, maar ik wil meer. Misschien wel te veel.