Mpire Of Evil - Hell To The Holy

• BandMpire Of Evil [GB]
• TitelHell To The Holy
• Release datum26-03-2012
• LabelScarlet Records [IT]

Tracklist

01. Hellspawn
02. Metal Messiah
03. Waking Up Dead
04. Hell To The Holy
05. Snake Pit
06. All Hail
07. Devil
08. Shockwave
09. The 8th Gate
10. M-pire (Prelude)

Een paar maanden geleden kon je kennis maken met Mpire Of Evil middels de mini-CD Creatures Of The Black, met daarop vier covers en twee eigen nummers. Dat was uiteraard maar een lekkermakertje voor het aanstaande volledige album Hell To The Holy. De ontstaansgeschiedenis van Mpire Of Evil, de bandleden en de Venom connectie heb ik in m'n review van de EP uitvoerig beschreven. Dus ga ik het hier alleen nog maar hebben over de actualiteit: Hell To The Holy. Wel wil ik overigens nog even vermelden dat drummer Antony (Annton) Lant de band inmiddels heeft verlaten.

Annton heeft natuurlijk nog wel Hell To The Holy ingedrumd, maar ook zonder hem zal Mpire Of Evil gewoon doorgaan. Dit is natuurlijk toch vooral de band van Mantas, al zal op dit album blijken dat de rol van Demolition Man ook een relevante is. Ondanks dat Annton een betere drummer is dan Abaddon ooit geweest is, maakt het naast deze twee eigenlijk niet meer uit wie er drumt. Bij Mpire Of Evil draait het qua geluid toch vooral om de authentieke, herkenbare, eigenzinnige gitaarklanken van Mantas, aangevuld met de vervormde bas en het minstens net zo karakteristieke stemgeluid van The Demolition Man (en inderdaad, soms denk je echt dat Cronos aan de microfoon staat te blaffen). Ik kan dan ook niet anders dan tot de (voorbarige?) conclusie komen dat de geschiedenis van de bandleden, en daarmee dus Venom, niet weg te denken is uit het geluid van Mpire Of Evil.

Nou dient zich daarmee wel de vraag aan: is dat erg? Dan roep ik heel hard; nee! Want wat Mpire Of Evil laat horen klinkt naast de nostalgische momenten (en verwijzingen) bij vlagen toch zeker behoorlijk eigen(tijds). Natuurlijk gebaseerd op old school heavy metal laat de band horen dat ze weet wat er tegenwoordig gevraagd wordt van een heavy metal band. Variërend van relatief toegankelijke harde rock (All Hail, met koortje, zeker niet de sterkste track van het album) via klassieke heavy metal (openers Hellspawn, Metal Messiah, Waking Up Dead, maar ook Shockwave) tot aan langzame, nadrukkelijk HEAVY tracks (titelnummer Hell To The Holy, The 8th Gate).

Voor elk wat wils dus. Toch wil ik er mijn persoonlijke favoriet van het album wel even uitlichten: The 8th Gate (geinige verwijzing natuurlijk) is werkelijk een monster van een nummer. Log, zwaar en dreigend teistert dit nummer de trommelvliezen, vandaar ook hierboven heavy met hoofdletters geschreven, want dat is op deze track letterlijk van toepassing. Het zal niet verbazen dat vooral de majestueuze riff doet denken aan riffmeister Tony Iommi/Black Sabbath. Als het dan niet snel gaat, moet het in elk geval HEAVY, zoals hier dus. Maar (bijna) net zo veel geniet ik van de old school heavy metal tracks aan het begin van het album.

Constateerde ik een paar dagen terug in mijn review van 3 Inches Of Blood al dat met dank aan dat soort bands de heavy metal nooit zal uitsterven, dan is dat zeker ook van toepassing op Mpire Of Evil. Hoewel hier wel echte veteranen aan het werk zijn (Grappig detail vind ik dat de leeftijd van Mantas online niet te vinden is; de enige bron die een geboortedatum vermeldt is Wikipedia, en die geloof ik in dit geval niet. Wordt Mantas nog ijdel op z'n oude dag?) is dat aan de instelling van de band niet terug te horen. Ik hoor vooral klassieke heavy metal, maar met de gretigheid van een troep jonge honden.