The Firstborn - Lions Among Men
- The Firstborn [PT]
- Lions Among Men
- 05-03-2012
- Rastilho Records [PT]
Tracklist
01. Lions Among Men
02. Without as Within
03. Wantless
04. Vajra Eyes
05. Eight Flashing Lances
06. Nothing Attained, Nothing Spoken
07. Sounds Liberated as Mantra
In 1995 wordt in Portugal de black metal band Firstborn Evil opgericht. Na een EP en een full length wordt in 1999 het roer radicaal omgegooid. De naam wordt vereenvoudigd tot The Firstborn, de corpsepaint van de gezichten gepoetst en in de loop van de tijd de black metal vrijwel volledig overboord gekieperd. Heel productief is de band vervolgens niet, met Lions Among Men wordt 'pas' het vierde album sinds 1999 afgeleverd. Ook qua muziek op zich maakt de eerstgeborene weinig haast, het album moet het ondanks de oorsprong van de band zeker niet van snelheid hebben. Ook in de thematiek is er behoorlijk wat veranderd. Na de oorspronkelijke typische evil black metal onderwerpen wordt tegenwoordig vrij fanatiek het boeddhisme gepropageerd. Laat dat dan ook maar een verklaring zijn voor de gedeeltelijk relaxte sfeer binnen de muziek. Hoe ga ik die muziek dan omschrijven? Tijdens en na beluistering maar eens een poging wagen.
Lions Among Men telt weliswaar slechts zeven tracks, maar met een gemiddelde speelduur van een minuut of acht gaat het album toch aardig richting het uur. Dat betekent dus uitgesponnen tracks, waarin de tijd wordt genomen voor (rustige) opbouw, dynamiek en meerdere lagen in de muziek. Het creëren van sfeer en een intense luisterervaring zijn ook steekwoorden die van toepassing zullen blijken te zijn. Een groovende ritmesectie vormt de basis waaroverheen gitaarwerk en zang kunnen excelleren.
Lions Among Men, eindelijk 'gewoon' weer eens een titelnummer als opener, is zo'n uitgesponnen, ambient/sludgy track die het album rustig op gang trekt. Sterke, over het algemeen melodieuze riffs en meerdere laagjes in de muziek verlevendigen het nummer. Natuurlijk samen met de zang, al vind ik die in de rustiger passages niet helemaal passen, in dat soort stukken hoor ik ook wel eens graag een cleane zangstem. Zelfs een gitaarsolo mag z'n opwachting maken, al vind ik die niet het sterkste punt van The Firstborn.
Ook Without As Within begint weer heel rustig, maar zal uiteindelijk een nummer blijken met flink wat meer peper in de reet dan het vorige. Meer tempo, meer power, al zullen de subtiele melodieuze accenten zeker niet vergeten worden. Naar het einde toe krijgt het nummer een Oosterse tint, niet vreemd natuurlijk met Boeddhisme als hoofdthema. Vajra Eyes heeft een wat griezelige, maar toch catchy riff die goed in harmonie is met de beukende drums die hier echt de aandacht opeisen. Het nummer lijkt in eerste instantie misschien wat hectisch over te komen, maar de constante dreigende riff vormt een prima body. Vooral een erg sfeervol nummer.
Een sfeer die op Eight Flashing Lances sterk wordt doorgetrokken. Naarmate het album vordert lijken de Oosterse/Boeddhistische invloeden steeds meer toe te nemen. Dat lijkt mij zorgvuldig opgebouwd. In deze track weer wat meer power, en veel spetterend gitaarwerk; maar altijd opgebouwd rond het aanvangsthema. Afsluiter Sounds Liberated As Mantra wordt gedomineerd door een sitar en mantra achtige zang (zie titel). Langgerekt ontspint het nummer zich, om zich langzaam maar zeker als het ware te ontvouwen.
Hoewel er overduidelijk tijd, moeite en energie in de muziek is gestoken vind ik dat er wat te weinig variatie in de muziek zit. Op zich allemaal zeer goed uitgevoerd, maar de tracks verschillen onderling te weinig van elkaar. Dat maakt het lastig om het hele album in een keer uit te luisteren, ik heb toch regelmatig het idee dat ik naar een herhalingsoefening zit te luisteren. Wat Lions Among Men wel bijzonder maakt is de thematiek die overduidelijk in de muziek verweven zit. Je zou niet verwachten met een Portugese band van doen te hebben, eerder India of zo. Goed gemusiceerd, fijn om naar te luisteren, maar te weinig afwisseling.
Bruno Fernandes - vocals
Nuno Gervásio - guitar
Rolando Barros - drums
Hélder Malícia - bass
(Luís Simões - sitar)