Step In Fluid - One Step Beyond

• BandStep In Fluid [FR]
• TitelOne Step Beyond
• Release datum19-03-2012
• LabelKlonosphere Records [FR]

Tracklist

01. One Step Beyond
02. Vicious Connection
03. Color
04. Dead End
05. Beat Hunter
06. The Bridge
07. Smooth
08. As We Dance

Step In Fluid bestaat uit leden van prominente Franse underground metalbands (Klone, Trepalium). En zoals zovelen willen zij ook wel eens wat anders. In de band Step In Fluid kunnen ze dan ook een volledig ander ei kwijt (het is per slot van rekening bijna Pasen). Niet dat het debuut One Step Beyond van dit bijzondere, muzikale samenraapsel helemaal metaalloos is, maar rock, jazz, funk en een beetje wereldmuziek (Afrikaanse invloeden in vooral de percussie) voeren hier de boventoon. Een bijzondere mix die de culturele achtergronden van de bandleden en gastmuzikanten goed weerspiegelt.

Mijn eerste indruk: Step In Fluid funkt er op los als Primus in z'n beste dagen. Ik heb zelf niet zo veel ander vergelijkingsmateriaal voor wat betreft jazzy funk of funky jazz, kies maar. Zodoende kom ik uit op dat minstens zo bijzondere gezelschap, waar ik dus een flinke muzikale verwantschap in hoor. En dat bedoel ik positief, ik ben groot fan van Primus. Verschillen zijn er natuurlijk ook. Daar waar bij Primus de vocale neuzelarij van Les Claypool een belangrijk ingredient voor de muziek, wordt er op One Step Beyond nauwelijks gezongen. Wel zijn er vocale jazzy improvisaties, wat geneurie of losse flarden stem te horen. Ook gooit Step In Fluid er in een aantal nummers nog eens heel wat andere invloeden tegenaan.

Zo horen we bijvoorbeeld in de zeer aanstekelijke opener, titelnummer One Step Beyond opeens een old school orgeldeuntje opduiken. Aanstekelijk, want zeer ritmische percussie, enorm swingend baswerk en een lekkere heavy, enigszins vervormde riff. Vicious Connection is een voorbeeld van een track waar opeens de menselijke stem als extra instrument opduikt door ritmisch klanknabootsingen toe te voegen. Ook dit is weer een enorm pakkend en ritmisch uitermate sterk nummer. Sterk gitaarwerk en heerlijke solo's.

Na de springerige funk van de vorige twee tracks concentreert Color zich op de combinatie van een sterke rock riff en een laid back jazzy ritme. Waar het korte Dead End nog een schepje bovenop doet. In Beat Hunter trekt de band fel van leer met een lekkere heavy riff, voordat de subtielere elementen hun intrede doen. Dit nummer heeft een beetje een Orientaalse of Noord Afrikaanse feel. Dat gevoel wordt doorgetrokken met de diversiteit aan percussie op het volgende The Bridge. Een verder erg relaxed nummer met wat free style improvisatie gevoel.

Smooth herbergt dan weer zo'n verrassing in zich. Hier maakt een heuse dj z'n opwachting, die zorgt voor heuse ouderwetse scratch geluiden. Daarnaast mogen we hier ook een saxofonist verwelkomen, die zorgt wat extra accentjes. Ook weer een langzaam, rustig nummer, eerder soul dan funk. Na even wat rust te hebben genoten kan er weer volop geswingd worden met afsluiter As We Dance. Deze track sluit het album net zo funky af als het begon. En ook hier mag de saxofonist z'n partijtje weer meetoeteren. Een kort, maar krachtige uitsmijter! (nee nee, geen eieren deze keer)

Tja, ik vraag me af of de gemiddelde rock/metalfan hier wel iets mee kan. Je moet wel open staan voor andere muziekgenres wil je dit kunnen waarderen denk ik. Ook het gebrek aan zang zal velen parten kunnen spelen. Het is in elk geval muziek waar ik zelf heel vrolijk van wordt, met name de combinatie van de stevig rockende gitaarriffs en de blije, springerige funk doet mijn geestelijke gesteldheid goed. Weer eens wat anders als al die sombere doom. Dit is echt vrolijke voorjaarsmuziek, kom maar op met die lente!