Unleashed - Odalheim

• BandUnleashed [SE]
• TitelOdalheim
• Release datum20-04-2012
• LabelNuclear Blast [DE]

Tracklist

01. Fimbulwinter
02. Odalheim
03. White Christ
04. The Hour Of Defeat
05. Gathering The Battalions
06. Vinland
07. Rise Of The Maya Warriors
08. By Celtic And British Shores
09. The Soil Of Our Fathers
10. Germania
11. The Great Battle Of Odalheim

Odalheim. Het land gesticht door overlevenden van Ragnarok, de ultieme oorlog op de negen werelden rondom de gevallen boom Yggdrasil. De oorlog waarin de ontketende wolf Fenrir oppergod Odin opslokte en daarmee de Fimbulwinter inluidde. Het is het einde van de wereld volgens de Edda. Odalheim is het begin van de nieuwe wereld. De gebeurtenissen in die nieuwe wereld komen voort uit de hersenspinsels van Johnny Hedlund. Het is een Vikingepos dat de rode draad vormt op het elfde album van het Zweedse Unleashed.

Unleashed stond ooit samen met bands als Entombed, Grave en Dismember aan de wieg van de Zweedse death metalgolf. Anno 2012 wordt door sommige media de suggestie gewekt dat de band als een soort AC/DC voortploegt in die oude traditie. Niets is minder waar. Regelmatig verwerkt de band modernere invloeden in haar muziek. En Odalheim staat mijlenver af van albums als Where No Life Dwells uit het prille begin of voor mijn part Hell’s Unleashed uit 2002.

Met het toepasselijk getitelde Fimbulwinter trappen Hedlund en zijn mannen de intrede in de “nieuwe wereld” af. Een black metalgedreven drive en onweerstaanbare heldhaftige leads sleuren je mee in het strijdgewoel. Ditmaal zijn de oude Gothenborg invloeden niet van de lucht. Zolang dat met deze gedrevenheid gaat, is dat helemaal niet erg. Een enorme discografie, maar Unleashed klinkt op Odalheim weer alsof ze hun eerste plaat moeten presenteren. Ook het navolgende titelnummer tapt uit hetzelfde vaatje. Ongekend scherpe riffs worden afgewisseld met stoer leadwerk. De typische Göthenborgleads zijn niet al te obligaat en zijn sterk gedoseerd. Een kalme solo zorgt ervoor dat de spanningsbogen op de juiste wijze gespannen zijn. De navolgende nummers grossieren net zo hard in afwisselende riffs en solo’s.

De zompige death metal zoals dat begin jaren 90 door Unleashed op plaat gezet werd, is in geen velden of wegen te herkennen. Daarvoor in de plaats krijgen we een buitengewoon stoere combi van death en black metal vol met uitstekende solo’s. Zelf denk ik dat ik Unleashed nog nooit zo gedreven en energiek heb gehoord als in het woeste Gathering The Battalions en het waanzinnige By Celtic And British Shores. Vrijwel elk nummer herbergt een sterk hymnegevoel. Unleashed is weliswaar nooit weggeweest, maar met Odalheim heeft de band beslist weer de mogelijkheid om zichzelf opnieuw stevig op de kaart te zetten.