Overkill - The Electric Age

• BandOverkill [US]
• TitelThe Electric Age
• Release datum30-03-2012
• LabelNuclear Blast [DE]

Tracklist

01. Come And Get It
02. Electric Rattlesnake
03. Wish You Were Dead
04. Black Daze
05. Save Yourself
06. Drop The Hammer
07. 21st Century Man
08. Old Wounds New Scars
09. All Over But The Shouting
10. Good Night

Wat valt er nog te introduceren aan de thrashers met de lange adem van Overkill? Eind jaren 70 ontstond de band die via de nog immer machtige Power In Black demo furore maakte met een viertal klassieke thrash/speed metal albums die menig metalhead uit de bouwjaren tot en met 1980 vast nog vers op het netvlies zullen staan. Vanaf het vertrek van de markante Bobby Gustafson en het veranderende muzikale landschap in het begin van de jaren 90 kwam langzaam de klad in de opmars van de New Yorkse volhouders. Toch bleef Overkill in wisselende samenstellingen de wereld bestoken met goede, doch niet heel geweldige albums. Tot ineens in 2010 het heilige vuur op het weergaloze Ironbound onbedwingbaar oplaaide. Als band leg je daarmee de lat ineens weer hoog voor jezelf en het getuigt van professionaliteit en creativiteit om de verwachtingen te beantwoorden.

The Electric Age is dan ook een uitstekende opvolger van Ironbound geworden. Overkill slaat geen nieuwe wegen in, maar klinkt heel herkenbaar en heeft een stapel buitengewoon interessante nummers onder de arm die zich opnieuw gemakkelijk kunnen meten met het illustere viertal albums uit de jaren 80. Wat opvalt is dat de plamuurproductie van Peter Tägtren weer is ingeruild voor een meer naturel klinkend organischer geluid. Persoonlijk vind ik dat alvast een pluspunt.

Opener Come And Get It barst van de energie en zet de toon voor dit van intensiteit uit zijn voegen barstende album. Splijtende riffs, de gemene zang van Bobby Elsworth, rossende polkaritmes en de ronkende bas van D.D. Verni vormen samen een dodelijke combinatie die door je speaker je huiskamer ingeblazen wordt om een brandend hoopje as van al je spullen te komen maken. De zinderende solo wekt bij ondergetekende nostalgisch gevoelens op. Het doet mijmeren over tijden dat dergelijk leadwerk nooit ter discussie stond.

De tweede track Electric Rattlesnake heeft een zelfde obstinaatheid van een Rotten To The Core of een Elimination. Opvallend is de eerbiedige Black Sabbathpassage in de aanloop naar opnieuw een fantastische ‘vuist in de lucht’ solo. In het gemakkelijk meezingbare Drop The Hammer zorgt een Maidenesque passage er in het midden weer voor dat je op het puntje van je stoel zit.

Het is buitengewoon knap hoe Overkill binnen het ouderwetse jaren 80 kader toch met een verzameling gedreven en interessante songs voor de dag weet te komen die ook nog eens zo fris als een hoentje klinken. Oudgediende Bobby Ellsworth spuwt zijn vocalen nog met hetzelfde venijn in de microfoon als op Feel The Fire. Het is die energie dat The Electric Age symboliseert en er een aanstekelijk en verslavend album van maakt.