Loading...

Angel Witch - As Above, So Below

Gepost in Reviews door Chris van der Aa op 03-04-2012

Tracklist

1. Dead Sea Scrolls (5:59)
2. Into the Dark (5:11)
3. Gebura (5:24)
4. The Horla (7:29)
5. Witching Hour (5:49)
6. Upon This Cord (6:33)
7. Guillotine (6:53)
8. Brainwashed (7:10)

Ik wil het naar aanleiding van het nieuwe album As Above, So Below (maart 2012) eens gaan hebben over mijn oude Engelse helden van Angel Witch. En uiteraard hoort daar weer een geschiedenislesje bij ;-). De band werd opgericht onder de naam Lucifer door Kevin Heybourne in 1976 en bestond aanvankelijk uit gitarist en zanger Kevin Heybourne (door de jaren heen het enige vaste bandlid van Angel Witch), gitarist Bob Downing, bassist Kevin Riddles en drummer Dave Hogg. De naam werd veranderd naar Angel Witch in 1978, toen Bob Downing de band verliet. In 1980 werd de band opgepikt door het legendarische label Bronze Records en al snel ging de band aan het werk om het debuut album, self-titled Angel Witch, op te nemen. Dit album wordt tot op heden beschouwd als een van de meest opmerkelijke uit de NWOBHM geschiedenis, en een jarenlange favoriet van ondergetekende.

Echter, na de release van het debuut viel de band als los zand uit elkaar. Ondanks Heybourne's pogingen om met Angel Witch door te gaan met andere muzikanten werd de band opgedoekt; voor de eerste, maar zeker niet de laatste keer. De band werd weer heel kort hervormd in 1982, en nog een keer in 1984. Dit leidde nog tot een tweetal albums: Screamin' n' Bleedin' (1985) en Frontal Assault (1986). Beiden voorzien van afzichtelijk artwork, met wisselende muzikanten; maar vooral ontbrak het aan het zo typerende geluid en de donkere sfeer van het legendarische debuut.

In de jaren '90 heeft Heybourne nog eens geprobeerd Angel Witch naar Amerika te verhuizen met een compleet nieuwe band en wederom een aanpassing van het geluid. Paspoortproblemen voorkomen Heybourne's verblijf in de Verenigde Staten en de band valt opnieuw uit elkaar. De geschiedenis herhaalt zich af en aan tot 2008. Met opnieuw een compleet nieuwe line-up (inmiddels nu al vier jaar stabiel) worden wat optredens gedaan, deze keer lijkt de band wat vruchten te plukken van hun jarenlange geploeter. Eind 2010 komt zelfs het nieuws dat de aimabele Bill Steer (bekend van Carcass en zelfverklaard fan) de live gelederen van Angel Witch zal komen versterken. In 2011 doet de band een behoorlijk succesvolle tour langs de Europese festivals, en begin 2012 komt het nieuws dat er zelfs een nieuw album zal verschijnen. En zo ligt, 26 jaar na het laatste album, As Above, So Below hier nu voor me ......

Openingstrack Dead See Scrolls was al eerder online te vinden als teaser voor het album. Een goede keuze, want het nummer is representatief voor het album en laat horen dat Angel Witch anno 2012 (weer) in goede doen is. Goede opbouw, krachtige riffs en het vertrouwde stemgeluid sluiten naadloos aan bij het debuut. Dat de zang van Heybourne niet meer zo krachtig klinkt als ruim 30 jaar geleden vergeef ik 'm graag. De muziek doet daar echter niets voor onder. Ook Into The Dark (lekker fel) en Gebura (goed gitaarwerk) zijn vertrouwd klinkende heavy metal monsters, alsof de tijd heeft stil gestaan. Overigens is de productie zeer eigentijds, de plaat klinkt vet, de muziek beukt er lekker heavy op los waarbij de authentieke oorsprong van de muziek intact is gebleven.

The Horla is een welkome, want mooie onderbreking van al het uptempo gedender. Het heeft een fraaie opbouw en kan gezien worden als de karakteristieke, traditionele heavy metal ballad. Heybourne weet hier qua zang wel het beste in zichzelf naar boven te krijgen, samen met de subtiele gitaarmelodieën en de al genoemde opbouw levert dit een van de hoogtepunten van het album op. Naast Witching Hour dan bijvoorbeeld, misschien wel de meest kenmerkende Angel Witch track van het album. Natuurlijk hoor je hier en daar de vergelijkingen met een Iron Maiden, maar ja, dat was indertijd al zo en beide bands zijn natuurlijk oorspronkelijk afkomstig uit dezelfde scene. Heel subtiel toetsenwerk en vervorming van de zang geeft het geheel nog een extra tintje. Ook afsluiter Brainwashed mag er wezen: wederom een goede combinatie van sterk gitaarwerk en een pakkende structuur.

Ik heb begrepen dat er onder de tracks op dit nieuwe album een paar splinternieuwe zijn, maar ook die al dateren uit de jaren '80. Eerlijk gezegd zou ik het onderscheid zo niet kunnen maken, en uiteindelijk doet dat er ook niet toe. Het album vormt een geheel, klinkt modern dankzij de productie, en authentiek dankzij het songmateriaal. En bovenal brengt het een ongekende melancholie bij mij naar boven. Wanneer je gevoelig bent voor de impact van het Angel Witch debuut op de metalscene, en de bijzondere sfeer die dat album oproept, dan is As Above, So Below onmisbaar in je verzameling. Daarnaast is het gewoon een ijzersterk album van een heropgeleefd NWOBHM instituut.

Kevin Heybourne - gitaar, zang

Will Palmer - bas

Andrew Prestidge - drums