Devious - Wolfhagen

• BandDevious [NL]
• TitelWolfhagen
• Release datum11-05-2012
• LabelEigen beheer

Tracklist

1. One Man Horde (4:36)
2. Sinner Of Greed (4:06)
3. Wolfhagen (4:14)
4. Her Divine (4:06)
5. Afterlife (1:52)
6. Respiration Of Fear (5:06)
7. Respiration Of Fear (Dubstep-remix) (3:41)

Het Hengelose Devious is van oorsprong een product van de vruchtbare Twentse death metal voedingsbodem. Inmiddels mag de behoorlijk ervaren band tot een stabiele subtopper van de vaderlandse metalscene gerekend worden, en is het geluid in de loop der jaren verschoven naar moderne harde thrash met death metal invloeden. Voor een meer uitgebreid voorstellen van Devious en z'n geschiedenis verwijs ik graag naar de review van de bands laatste album Vision, overigens al weer twee en half jaar geleden.

Het Devious verhaal is niet compleet zonder daarbij de zanger perikelen te benoemen. Het komen en gaan van met name Arnold Oude Middendorp speelt daarin de hoofdrol. Inmiddels is die dus vertrokken (naar Victimizer, Bloodsin en wat niet meer) en vervangen door Dennis Lusseveld (ex-Deluzion). Waar ik in het verleden nogal eens moeite had met de eentonige vocalen op Devious' studiomateriaal zou dat nu dus verholpen moeten zijn. Op de aanstaande nieuwe EP Wolfhagen stelt 'Devious nieuwe stijl' zich aan ons voor.

Opener One Man Horde laat aan duidelijkheid niets te wensen over. Het is een enorm groovy, afwisselende track, bruut en meeslepend tegelijk, moderne heavy thrash uit het boekje. Devious laat hiermee in elk geval horen dat ze de eerder ingeslagen weg trouw blijven, aan power geen gebrek. Heerlijk lompe passages zullen menig moderne metal liefhebber doen opveren; sterke riffs, zeer aanwezig drumwerk en de opruiende vocalen doen hun werk. Dezelfde indrukken komen overigens weer terug bij Her Divine: niet te snel, maar de bruutheid rost de ballen uit je broek.

Qua tempo doet Sinner Of Greed er nog even een schepje bovenop, dit moet een podiumbeest van formaat gaan worden. Het constant opzwepende drumritme in combinatie met de regelmatig behoorlijk melodieus klinkende gitaren staan garant voor prima beluisterbare maar toch heavy thrash. Ook het titelnummer klinkt lekker lomp, al doet het me, ik denk vanwege het riffwerk, behoorlijk aan Slayer denken. Wat op zich geen straf is natuurlijk.

Wolfhagen sluit af met twee keer de titel Respiration Of Fear, inderdaad een nummer dat ook al op het reeds genoemde Vision stond. Handig, een opnieuw opgenomen versie, zodat je meteen met het verleden kunt vergelijken. En dan weet ik niet of het er aan ligt dat het al een ouder nummer is, maar nog altijd vind ik de zang niet het sterkste punt van Devious. Ik neem aan dat de track hierna, een dubstep mix van hetzelfde nummer, er gewoon voor de gein op staat. Afterlife blijkt een kort instrumentaal intermezzo te zijn. Een brug tussen de vier nieuwe tracks en het toetje?

Al met al kom ik daarmee tot de conclusie dat Devious met z'n nieuwe EP Wolfhagen tot 'slechts' vier echte nieuwe nummers komt, en dat dus na twee en half jaar. Waarmee Devious mij met een dubbel gevoel achterlaat. Datzelfde gevoel dat ik eerder al had bij deze band. Het is allemaal prettig behapbare muziek, aanstekelijk, maar ik vind het niet bijzonder genoeg. Het is goed, het is degelijk, het knalt, Devious bestaat overduidelijk uit goede, ervaren muzikanten. Maar ook Wolfhagen weet me eigenlijk geen seconde te verrassen, en dat vind ik jammer.