Escarnium - Excruciating Existence

• BandEscarnium [BR]
• TitelExcruciating Existence
• Release datum16-04-2012
• LabelHellthrasher Productions [PL]

Tracklist

01. 731
02. Salvation Through Zyklon- B
03. Excruciating Existence
04. Self Proclaimed Messiah
05. Nuclear Burial
06. Death Metal Terror
07. Dark Clouds Above Hell's Fire
08. Slaves of An Ending Fate
09. Covered in Decadence

Escarnium is afkomstig uit Salvador, Brazilië. Aldaar begonnen in 2007/2008 een paar jongeren zicht te interesseren voor old school death metal, en wilden zelf ook gaan spelen. In 2009 werd al een demo uitgebracht, en in 2011 een EP (Rex Verminorum). De band is in Europa aanbeland via het Poolse Hellthrasher label, dat binnenkort ook het full length debuut van deze Braziliaanse rauwdouwers zal uitbrengen: Existence Excruciating.

De deathdealers van Escarnium mengen de rauwheid van de Braziliaanse death metal die we allemaal kennen (of zouden moeten kennen) met het ranzige gitaargeluid zoals we dat al veel langer kennen van de oude grootmeesters uit Zweden. Vette (tremolo)riffs, blastbeats en denderend tromgeroffel, de inmiddels beruchte smerige putrochel die voor zang moet doorgaan en een totale rottende old school feel vullen dit bijna veertig minuten durende album. En vooral netjes hoe deze ouderwets vieze death metal gevangen is in een behoorlijk moderne productie.

Nee ik weet het, origineel is het allemaal niet. Noch mijn beperkte pogingen om deze muziek te omschrijven, noch die muziek zelf. En toch is dit geweldige herrie om zo af en toe eens tot me te nemen, collega Gerben zal hier waarschijnlijk ook van smullen. Vanaf opener 731 gaat het gas erop, zeker de drummer roffelt aan een stuk door. Af en toe gaat het tempo omlaag om er zo'n smerige vertragende riff uit te gooien, maar nooit voor lang. Of om de bas even goed op de maagstreek te laten inwerken, zoals in Salvation Through Zyklon-B.

Of neem het intro van Self Proclaimed Messias, damn, hoe smerig wil je je muziek hebben. Dit gaat letterlijk door merg en been, heerlijk. Zeker dit soort logge trage zieke passages gaan er bij mij in voor zoete koek. Daarnaast hoor je in een nummer als dit pas goed hoe belangrijk de basgitaar is voor het totaalplaatje. Werkelijk een verpulverende track, nice! Net als Death Metal Terror trouwens, maar ja, wat wil je ook met zo'n titel. Zo had het album ook gerust kunnen heten, een betere omschrijving van hun eigen muziek had Escarnium niet kunnen bedenken.

Nou ben ik geen specifieke kenner van het genre, maar van wat ikzelf ooit gehoord heb lijkt het Amerikaanse Incantation me wel een goede vergelijking. Rauw, lomp en vooral lekker vies, dat zijn wel de kernwoorden waar het hier om draait. Het is dan ook geen vrolijke wereld die de Brazilianen ons hier voorschotelen. Een wereld die net zo verrot is als dat de muziek klinkt.