Loading...

Thy Darkened Shade - Eternvs Mos, Nex Ritvs

Gepost in Reviews door Chris van der Aa op 29-07-2012

Tracklist

01. Deceased Ambience
02. Reconstruction Of Soul And Matter
03. The Great Serpent Self
04. To Suffer The Perpetual Curses
05. Narrow Fields Of Life
06. For Sinister Might
07. Inferior Deathplan
08. The Clandestine Insight Of Immorality

Hoewel Eternvs Mos, Nex Ritvs het debuutalbum is van onze Griekse vrienden Thy Darkened Shade, bestaat de band al sinds 1999. Wanneer je zo lang over je debuut mag doen, mag daar wel een heel bijzonder product uit komen. Bijna drie kwartier muziek, verdeeld over acht tracks is in elk geval het resultaat van dit lange broedwerk.

Zoals het (obscure) black metal betaamt wordt er ook een heel concept aangedragen waar de muziek aan wordt opgehangen. Neem het me maar niet kwalijk dat ik dat concept laat voor wat het is, en me concentreer op de muziek. Black metal zei ik al, redelijk old school, maar dan wel met behoorlijke '80 thrash invloeden. Heel sporadisch zijn er ook wat post black metal/avant garde elementen. Maar zeker niet te ver van het oorspronkelijke black metal pad verwijderd.

Deceased Ambience opent direct met dodelijke blastbeats, dat is een beste binnenkomer. Sterk en snel riffen beheerst Thy Darkened Shade ook, getuige Reconstruction Of Soul And Matter. Na deze twee tracks is het wel duidelijk wat voor vlees er in de zwart metalen kuip ligt te rotten. Niet echt bijzonder of opzienbarend, wel sterk in de (traditionele) black metal uitvoering.

Een track als Narrow Fields Of Life verraadt behoorlijk wat van de thrash invloeden in de muziek, let maar eens op de gitaarriff in het begin. De band doet me bij vlagen wel denken aan het Nederlandse Occult: ergens tussen thrash en black, met een flinke duistere tint. Zeker daar waar de black metal krijs ook nog eens achterwege wordt gelaten ten gunste van een meer gruntende zang.

Donkerder geluiden zijn ook te horen in tracks als To Suffer The Perpetual Curses en afsluiter The Clandestine Insight Of Immorality bijvoorbeeld. Hier gaat het tempo ook af en toe naar beneden en wordt zowaar ruimte gemaakt voor iets dat lijkt op het opbouwen van sfeer.

De klassieke gruizige, enigszins wazige productie, is inherent aan deze muziek. Net zoals trouwens de krassende zang, al dan niet met volle echo-effecten. Beide niet mijn voorkeur, maar het hoort er blijkbaar bij.

The A - Vocals

Semjaza- Guitars, Bass

Maelstrom- Drums