Black Majesty - Stargazer

• BandBlack Majesty [AU]
• TitelStargazer
• Release datum22-07-2012
• LabelLimb Music [DE]

Tracklist

01. Falling
02. Lost Horizon
03. Voice Of Change
04. Killing Hand
05. Journey To The Soul
06. Holy Killers
07. Symphony Of Death
08. Edge Of The World
09. Stargazer
10. Shine (bonustrack)

Leve de globalisering. Power metal vanuit Melbourne, Australië, waarom ook niet. Al zou men me verteld hebben dat Black Majesty een Europese band is, ik had het zo geloofd. Het geluid klinkt zo Europees als maar zijn kan, en ook de kwaliteit doet niet onder voor die van menig, pak 'm beet, Duitse of Italiaanse collega. Althans, waar het het meest recente album Stargazer betreft. Het is het vijfde album van Black Majesty, waarbij ik eerlijk moet bekennen dat ik hiervoor nog nooit van de band gehoord had.

Stiekem heb ik in m'n introductie ook al het eindoordeel gegeven voor Stargazer. Deze power metal nodigt niet uit tot experimenteerdrift, het is in dat opzicht een vrij statische muzieksoort die nauwelijks aan innovatie onderhevig is. Black Majesty probeert dan ook nergens het wiel opnieuw uit te vinden, maar concentreert zich op een strakke en oerdegelijke uitvoering. En dat gaat ze prima af.

Noem de geijkte elementen maar op die we hier voorgeschoteld krijgen: Falsetto zangstem , staccato riffs, flitsende solo's, rollende drums, galopperende ritmes enzovoort. Wat hou ik toch van clichés, zeker wanneer ze kloppen. Opvallend genoeg vermeldt de bandbezetting geen bassist, al ben ik eigenwijs genoeg om te denken dat ik wel degelijk een basgitaar hoor; of vangen de beide gitaristen dat zo goed op?

Zoals het goede power metal betaamt scheuren de nummers voornamelijk uptempo voorbij. Natuurlijk zijn er ook de goed gekozen tempowisselingen, dat houdt Black majesty goed in de gaten. Ook in positieve zin opvallend zijn de werkelijk gierende gitaarsolo's, overigens zonder voor egotrippende gitaristen aangezien te worden. De gitaaruitspattingen staan volledig in dienst van het nummer. Zoals het hoort natuurlijk.

Aan het eind heb ik toch nog ff wat te zeiken. Afsluiter Shine is de bonustrack voor de Europese versie van het album (de Australische en de Japanse versie hebben elke een andere bonustrack), en had wat mij betreft achterwege gelaten mogen worden, of misschien ingewisseld voor een van de andere. Zo'n akoestisch deuntje aan het eind vind ik jammer, waarom niet 'gewoon' afsluiten met een spetterend spektakelstuk. Naar mijn mening een klein smetje op een verder aangenaam knallend power metal album.