Blutvial - Curses Thorns Blood

• BandBlutvial [GB]
• TitelCurses Thorns Blood
• Release datum23-07-2012
• LabelMordgrimm [GB]

Tracklist

01. At The Stones We Gather
02. Blackthorn Winter
03. The Immutable Hammer
04. Conspiracy Of Optimism
05. Tirade Against Oversocialisation
06. Three Curses
07. A Light In The Forest
08. Wethered And Broken-Mouthed

Het label Mordgrimm bracht recentelijk het tweede album van Blutvial, Curses Thorns Blood genaamd, opnieuw uit. Deze Britten vervaardigen al sinds 2007 een eigenzinnige vorm van black metal, met eerder al single/EP Full Moon Possession (2007) en debuut I Speak Of The Devil (2009) als tastbare resultaten.

Een omschrijving van de muziek van Blutvial ligt nog niet zo voor de hand. Ok, de old school black metal uitspattingen die rechtstreeks vanuit de woeste Noorse landschappen lijken te zijn weggerukt liggen voor het grijpen. Maar dit trio Britten voegt daar wel nog heel andere elementen aan toe. Zoals enerzijds sludgy stoner riffs (opener At The Stones We Gather bevat echt lekkere groovy riffs), anderzijds ook nog een soort van hardcore/punk/crust grondhouding. Het ademt wel een beetje zo'n do it yourself mentaliteit.

Blackthorn Winter en The Immutable Hammer worden gespeeld alsof de duivel zelve de heren op de hielen zit, wat een snelheid, felheid, dreiging en agressie. Gemengd met wat primitieve thrash zijn dit scheurmonsters van jewelste. Laat je meesleuren in deze draaikolk van orgastisch geluid, wat een apotheose aan het einde van Blackthorn Winter.

Conspiracy Of Optimism gaat dan in eerste instantie weer terug naar het rasperige, doomy geluid. Maar nooit voor lang natuurlijk, al snel gieren de old school black riffs je weer om de oren, dit nummer klinkt wat authentieker, traditioneler. Hoewel dat in het geval van Blutvial natuurlijk zeer relatief is, altijd liggen de avantgardistische trekjes op de loer. De enige echte klassieke jaren '90 black metal stamper op dit album lijkt me A Light In The Forest.

Ronduit doomy wordt het met de lange afsluiter Wethered And Broken-Mouthed; wat een log monster! Het enige nummer op het album dat in een uiterst traag tempo voortsleurt en zwoegt, en daarmee een beetje vreemde eend in de bijt. Behalve de rasperige krijszang en uiteraard de duistere sfeer, doet niets denken aan de woeste uitspattingen van de rest van het album. Veel herhalingen, uitermate sfeervol, constant smerig en dreigend.

Sowieso speelt het uitermate rauwe geluid op dit album een hoofdrol, dit is zeker sfeerbepalend en geeft het geheel een enorme 'fuck you' uitstraling. Laat Blutvial maar lekker z'n eigen gang gaan, deze afwisselende, rauwe oervorm van musiceren ligt mij wel. Geschikt voor avontuurlijk ingestelde muziekliefhebbers die buiten de hokjes durven te denken.