Nathorg - Beyond The Gates Of Nathorg

• BandNathorg
• TitelBeyond The Gates Of Nathorg
• Release datum23-07-2012
• LabelMordgrimm [GB]

Tracklist

01. Beyond The Gates Of Nathorg
02. Don't Forget The Whip
03. Freezing Moon
04. Rape In The Church
05. Sadistic God
06. The Trial Of The Desert Roamer

Extreme metal komt tegenwoordig voor in zowat alle uithoeken van de aardbol, heb ik laatst eens geconstateerd tijdens het reviewen van een album waarvan ik nu even niet meer weet waar de band in kwestie vandaan kwam. Toch is daarop nog altijd wel een uitzondering te bedenken waarvan je denkt: dat daar een black metalband vandaan komt. Zo is Nathorg afkomstig uit Iran, een land met een zodanig streng religieus regime, en de controle daarop, dat dat toch echt niet voor de hand ligt.

Veel weet ik dan ook niet van de band, behalve dan de artiestennamen van de bandleden, en dat Beyond The Gates Of Nathorg het albumdebuut is. Nathorg is opgericht in 2010 door een drietal van de bandleden, de drummer en bassist traden dit jaar toe, pas na het vervaardigen van het genoemde debuutalbum. Wat ik ook alvast kan verklappen is wat voor muziek je kunt verwachten: eigenzinnige, enigszins rommelige black metal met wat death metal invloeden.

Dat rommelige, en daarmee de eigenzinnige aanpak, zit hem vooral in de ritmes. Of beter gezegd: het ontbreken van een vaste structuur daarin. Dat begint vooral op te vallen in het tweede nummer Don't Forget The Whip. Het album opent eerst nog met het titelnummer, dat wel een gestructureerd, sterk black metalnummer is. Al vallen daarin ook al wel wat 'rare' stops en overgangen op. Maar ik kan me heel goed voorstellen dat de aparte, lichtelijk chaotische drumpatronen (nou ja, patronen) de luisteraar parten speelt. Vooral heel veel en snelle snare, nagenoeg geen double bass, die vaak toch bepalend is voor ritmiek. Luister maar eens naar Rape In The Church en afsluiter The Trial Of The Desert Roamer, en je begrijpt wat ik bedoel.

Haaks daarop staat dat ik de gitaarriffs, het nadrukkelijk aanwezige baswerk, en ook de vocale aanpak (hoewel af en toe wat monotoon, maar over het algemeen een volle, brute krijszang) wel sterk vind. Al staan ook die riffs niet bol van gestructureerdheid, en betrap ik me er af en toe op dat ik een knip-en-plak-werk gevoel heb. Toch levert het, na even doorbijten en gewenning, zeer aangenaam beluisterbare en genietbare muziek op. En dan vallen ook subtiele dingen als 'Oosters' getinte gitaarlijntjes op. Dit alles bij elkaar getuigt in elk geval wel van een eigen smoel, en zorgt ervoor dat ik na meerdere luisterbeurten het genoemde Don't Forget The Whip het sterkste van het album vind.

Met titels als Rape In The Church en Sadistic God hoeven we ons ook niet meer af te vragen waar we de band qua thematiek kunnen plaatsen. Voor zover dat in de bijbehorende, zeer tot de verbeelding sprekende, intro's van de diverse tracks al niet duidelijk was. Overigens zal het nummer Sadistic Gods het meest tot de verbeelding spreken van death metal liefhebbers, deze track wijkt qua uitvoering wat af van de overige en heeft wat mij betreft meer een old school death metal feel over zich.

Nu heb ik een nummer nog niet benoemd: de Mayhem cover Freezing Moon (De Mysteriis Dom Sathanas, 1994). Het is altijd gewaagd een dergelijke klassieker te coveren, maar aangezien Nathorg z'n eigen specifieke aanpak er op los laat komen ze er mee weg. Hoewel ik een beperkt kenner ben van de grote boze black metal wereld, durf ik toch wel te stellen dat Nargoth een eigen gezicht, een eigen muzikale benadering heeft. Of die je bevalt zul je echter zelf moeten bepalen. Mij bij vlagen wel in elk geval.