Demon Bitch - Hellfriends
- Demon Bitch [US]
- Hellfriends
- 17-06-2016
- Skol Records [PL]
- Gabriel Management [PL]
Tracklist
01. Warning From The Skies
02. Devil Love
03. A Passage To The Other Side
04. Beneath The Ice Caves
05. Hellfriends
06. Fortunes Told
07. The Microdome
Wanneer je een zwak hebt voor ondergeproduceerde, een beetje rommelig klinkende, old school Amerikaanse (US/speed) metal heb ik nu een leuke band voor je. Demon Bitch klinkt authentiek, ouderwets, helemaal jaren '80, en is tot mijn eigen verbazing pas opgericht in 2011, in Detroit (Rock City). Hellfriends is het eigenlijke debuutalbum, dat verschijnt op het in old school producties gespecialiseerde Poolse label Skol Records. Eerder kwam de band al tot demo Demon Bitch (2012) en EP Death Is Hanging (2014) die ook al gezamenlijk als officieus album verschenen.
Qua muziek, of nee, eiegnlijk vooral de zang, doet het me wel een beetje denken aan Agent Steel, maar dan eerlijk gezegd gewoon niet zo goed. Grappig genoeg dacht ik in eerste instantie ook met een zangeres van doen te hebben - misschien mede geleid door de bandnaam en het artwork - maar dat blijkt dus niet zo te zijn. Daarentegen voedt dat idee wel de gedachte aan de vergelijking met genoemde band. De ijle zang is in elk geval overeenkomstig.
Daarnaast is Demon Bitch natuurlijk ook schatplichtig aan de NWOBHM (ik denk bijvoorbeeld aan Angel Witch, maar ook aan Diamond Head), en zelfs nog oudere hardrock. Want pure speed metal speelt deze band niet, het is meer een samenraapsel aan invloeden van alles dat 'oud' is - denk jaren '70 en '80 - dat hier op een hoop wordt gegooid en een liefdevolle behandeling krijgt. De adoratie voor die gouwe ouwe tijden spat er van af, net als het enthousiasme van de muzikanten. Het is een cliche wat dat betreft, maar het lijkt mij zo dat deze muziek is gemaakt door pure liefhebbers van de oudschoolse rock/metal. Ik denk dat de muziek van Demon Bitch stiekem een mix is van hardrock met speed metal.
Dat levert uiteraard geen origineel of spectaculair resultaat op, maar - nog een cliche - een album als dit heeft zeker z'n charmes. De ongekunsteldheid, de echtheid, zeg maar hart en ziel, spatten er van af. En dat is me wel wat waard. Dat daarnaast gekozen is voor een old school productie vind ik wat minder, en is tegenwoordig toch echt niet meer nodig. Het doet afbreuk aan het luisterplezier, en ik hoop dan ook dat de band in de toekomst kiest voor een iets meer eigentijdse benadering, zonder afbreuk te doen aan de old school gedachte.
Begrijp me goed: deze muziek is prima behapbaar, en de nummers zitten ook lekker in elkaar. Er wordt prima gemusiceerd, deze muzikanten weten echt wel wat ze doen. Er worden meerdere stijlen en invloeden tot een vloeiend geheel gesmeed, dat lekker wegluistert. Als je dat bedompte geluid maar eens even kon wegdenken....
Brian 'Beastmaster' Buckmaster - bas
Samuel 'Reverend' Ceckowski - drums
'Lord' Mars Weston - gitaar
Derek 'D.B. Cooper' DiBella - gitaar
Logon Saton - zang