Dark Funeral - Where Shadows Forever Reign

• BandDark Funeral [SE]
• TitelWhere Shadows Forever Reign
• Release datum03-06-2016
• LabelCentury Media Records [DE]

Tracklist

01. Unchain My Soul
02. As One We Shall Conquer
03. Beast Above Man
04. As I Ascend
05. Temple Of Ahriman
06. The Eternal Eclipse
07. To Carve Another Wound
08. Nail Them To The Cross
09. Where Shadows Forever Reign

Dark Funeral is een van de gekende namen in de internationale black metal scene. De Zweden draaien al mee sinds begin jaren '90, en hadden tot en met 2009 vijf albums in de bagage. Want zo lang is het al weer geleden sinds het laatste album Angelus Exuro Pro Eternus. Maar op 3 juni 2016 is het dan toch zover: het zesde album Where Shadows Forever Reign ziet het levenslicht. Degenen die Dark Funeral al ten grave hadden gedragen komen bedrogen uit, de Zweden slaan wat mij betreft keihard terug.

Het is (was?) ook echt zo'n band die de 'vooroordelen' omtrent black metal bevestigt: stijlvast, trouw aan een bepaald geluid, zodat je van te voren al zo'n beetje kunt invullen wat je kunt verwachten van dit gezelschap rond bandbrein/gitarist/enig overgebleven origineel bandlid Mikael Svanberg - a.k.a. Lord Ahriman. Snelle, brute, agressieve old school black met een blasfemische inslag. Dat gedeelte is er ook nog altijd bij, maar Dark Funeral verkent op deze nieuweling voor hen nog nauwelijks ontgonnen gebied. Dat is denk ik wel de grootste verrassing die de band hier te bieden heeft.

Unchain My Soul begint met een mooi intro, dat wat mij betreft fraai de spanning opbouwt. Sowieso vind ik een aantal intro's hier opvallend interessant: geen verplichte kost, maar echt iets toevoegend aan het specifieke nummer. Unchain My Soul is verder een lekker beukend nummer, waarin al meteen te horen is dat afwisseling en dynamiek voor Dark Funeral anno nu geen vieze woorden zijn. De band klinkt melodieuzer, soms pakkend bijna, zonder aan power in te boeten. Dat is mede te danken aan de sterke productie, prima songwriting, en wat mij het meest aanspreekt: een heerlijk melancholieke sfeer.

Luister daarvoor maar eens naar nummers als As I Ascend en Temple Of Ahriman. Deze nummers zijn doomy, traag, sferisch, slepend en noem het verder allemaal maar op. Uiteraard is onderhuids de 'evil-heid' (ik weet zo gauw even geen ander woord) nog steeds aanwezig, maar het huidige Dark Funeral weet daar een een heerlijk weemoedige sfeer aan toe te voegen. Let wel: de brute passages en nummers worden hiernaast nog altijd niet geschuwd (As One We Shall Conquer, Nail Them To The Cross, titelnummer Where Shadows Forever Reign, dat begin van The Eternal Eclipse!) maar het geheel is constant voorzien van zo'n heerlijk smerig duister/melancholisch laagje.

Ik heb zo'n donker(zwart) vermoeden dat veel liefhebbers van de oudere Dark Funeral teleurgesteld zullen zijn in deze nieuwe plaat, vanwege de vele melodieuze stukken, en simpelweg een andere insteek. Ik denk juist dat het een - objectief bekeken? - meer afwisselend en spannender album heeft opgeleverd, waarop de band meerdere kanten van zichzelf kan etaleren. Mij bevalt Where Shadows Forever Reign in elk geval prima. Het is voor mij als muziek/metalliefhebber in het algemeen, het beste album uit de loopbaan van deze band. Dat is voor black-puristen waarschijnlijk vloeken in de kerk (paradoxaal?), maar evenals de heren van Dark Funeral zelf hopelijk/vermoedelijk, heb ik daar schijt aan.