Asphyx - Incoming Death

• BandAsphyx [NL]
• TitelIncoming Death
• Release datum30-09-2016
• LabelCentury Media Records [DE]
• Genre Deathmetal, Doomdeath

Tracklist

01. Candiru
02. Division Brandenburg
03. Wardroid
04. The Feeder
05. It Came From The Skies
06. The Grand Denial
07. Incoming Death
08. Forerunners of the Apocalypse
09. Subterra Incognita
10. Wildland Fire
11. Death: The Only Immortal
12. Servants of the Warsmen (Winter cover)
13. Master (Master cover)

De geschiedenis van Neerlands bekendste(?) doom/death metalband is al met al een redelijk onoverzichtelijke, met het komen en gaan van bandleden, tijdelijke inactiviteit, en feitelijke voortzettingen onder een ander bandnaam (Soulburn). De band zette zichzelf in 1991 op de kaart met debuutalbum The Rack, om tot op de dag van vandaag daarna vrijwel constant van zich te doen spreken - op wat voor manier dan ook. In 2014 verdween het laatste oerlid (drummer Bob Bagchus) uit Asphyx, zodat brulboei Van Drunen nu het langst zittende bandlid is (de overige leden zijn pas actief in de band sinds de laatste heropleving in 2007 en later).

Opvallend genoeg lijkt dat voor het uit duizenden herkenbare bandgeluid niks uit te maken. De samensmelting van old school death en doom metal lijkt de band haast op natuurlijke wijze af te gaan. De lompe klanken zoals die sinds rond 1990 in het genre worden voortgebracht klinken bij Asphyx altijd even tijdloos, en laat men vloeiend vermengen met de meest onaardse doomy klanken. Uiteraard op passende wijze voorzien van van Drunen's kenmerkende gerasp en gerochel. Anno 2016 is het de beurt aan een splinternieuw album: Incoming Death, opvolger van Deathhammer uit 2012.

Het lijkt er in het begin van Incoming Death op dat hetzelfde patroon gevolgd wordt als op z'n voorganger: Met Candiru opent de band nietsontziend op een pittige snelheid, in een eerste poging de luisteraar te overrompelen. Vervolgens wordt daar een midtempo beuker achteraan gegooid, waarbij de nekwervels het zwaar te verduren krijgen. Pas dan volgen met Wardroid de eerste doomende klanken: het tempo gaat gevoelig omlaag, maar de sfeer wordt almaar dreigender, en de muziek slepender en zwaarder. Dit is Asphyx ten voeten uit; met dit openingsdrietal laat de band horen nog niets aan zeggingskracht te hebben ingeboet.

Die verschillende elementen worden gaandeweg het album vakkundig uitgebouwd, wisselend van slopende en stroperige doomtracks (The Grand Denial, de lange en slepende afsluiter Death: The Only Immortal, en het bij vlagen naar funeral doom neigende Subterra Incognita; inclusief piano-slotstuk; en damn wat een riffs!) tot ziedende stukken als titelnummer Incoming Death (nog geen twee minuten pure agressie!) en beukers als Forerunners of the Apocalypse en Wildland Fire. Allemaal even herkenbaar, en niet te versmaden doomdeath voor de liefhebber! Incoming Death kan zich wat mij betreft meten met de betere albums van de band. En al zullen de oudere albums qua sentiment en intensiteit niet overtroffen worden, deze nieuweling laat horen dat Asphyx nog altijd een band is om rekening mee te houden!

Als kersen op de taart zijn er via speciale versies van Incoming Death ook nog twee smakelijke toetjes beschikbaar. Het heeft Asphyx behaagd om een tweetal covers op te nemen die het genre eer aandoen. Servants of the Warsmen is een cover van de Amerikaanse cult doomband Winter, afkomstig van hun enige album Into Darkness uit 1990. De andere is wat bekender, het betreft hier het nummer Master, inderdaad van de gelijknamige band en het gelijknamige (debuut)album, ook uit 1990. Hiermee heeft Asphyx z'n roots overduidelijk blootgelegd; de uitvoeringen zijn niet per se beter, maar vind ik zelf wel hele leuke extraatjes.