Altar Of Oblivion - Barren Grounds

• BandAltar Of Oblivion [DK]
• TitelBarren Grounds
• Release datum30-09-2016
• LabelShadow Kingdom Records [US]
• Genre Doommetal, Heavy / power metal

Tracklist

1. State of Decay
2. Serenity
3. Barren Grounds
4. Lost

Altar Of Oblivion is een metalband afkomstig uit het Deense Aalborg. De band is opgericht in 2005, inmiddels heeft dit gezelschap een EP en een tweetal full-length albums uitgebracht. De meest recente daarvan was Grand Gesture of Defiance (2012), opvolger van debuutalbum Sinews of Anguish uit 2009. Barren Grounds heet het huidige nieuwe werkje, deze keer geen langspeler, maar een EP met daarop vier splinternieuwe titels.

De stijl die deze band voortbrengt is te beschouwen als 'uit de oude doos'. Het is een soort van mix van klassieke, epische heavy metal met een doomy randje. Het is precies dat soort oubollige metal waar een label als Cruz Del Sur patent op heeft. Alleen is Altar Of Oblivion al die jaren trouw aan het Amerikaanse label Shadow Kingdom; best bijzonder, omdat ik vind dat deze band een van origine puur Europees geluid heeft.

State Of Decay en titelnummer Barren Grounds zijn goede voorbeelden van deze typische stijl. Galopperende ritmes, veel gitaarriffs, een stuwende ritmesectie en een verheven vocale voordracht. De heavy metal wordt afgewisseld met serene, ingetogen, soms akoestische passages, die naast het regelmatig lome tempo zorgen voor de doomy inbreng. Op een heel enkel moment doet de muziek van Altar Of Oblivion me wel wat denken aan klassieke Candlemass, zeker qua sfeer. Maar niet qua niveau eerlijk gezegd.

Beide genoemde nummers worden gescheiden door een plichtmatig intermezzo, dat niet veel meer inhoudt dan wat toetsen- en snarengepriegel en gefluister. Het is denk ik het best te beschouwen als het intro voor Barren Grounds. Deze begint lekker ruig, en vervolgt met lekker in het gehoor liggende donkere riffs; hier heb ik wel een aangenaam doom-gevoel bij. Dit is denk ik wel het beste nummer van de vier. Want afsluiter Lost is een zich veel te traag en te lang voortslepend, ingetogen doom-ballad. Denk qua sfeer een beetje aan Black Sabbath's Planet Caravan. Het is wel lekker donker, maar duurt echt veel te lang, nagaand hoe weinig er gebeurt in het nummer.

Altar Of Oblivion blijft volledig trouw aan de old school epische/doom heavy metal-stijl, maar weet daar niets eigens mee te brengen. Hier gaat de band geen opzien mee baren, Barren Grounds is een EP die de middelmaat maar nauwelijks of niet weet te ontstijgen. Het traditionele geluid zal de liefhebber misschien als muziek in de oren klinken, maar ik heb zeker beter gehoord in het genre. Helaas, geen opwindende kennismaking.