Altar Of Betelgeuze - Among The Ruins

• BandAltar Of Betelgeuze [FI]
• TitelAmong The Ruins
• Release datum15-04-2017
• LabelTranscending Obscurity [IN]
• Genre Doommetal, Grunge, Stoner

Tracklist

01. The Offering
02. Sledge Of Stones
03. No Return
04. New Dawn
05. Absence Of Light
06. Advocates Of Deception
07. Among The Ruins

Had ik laatst met het Britse Warcrab al een lekkere stoner/sludge en death metal-hybride te pakken, komen de Finnen van Altar Of Betelgeuze daar nog eens kneiterhard overheen zeg! Al dan niet toevallig komt ook deze band met hun tweede album, ook via Transcending Obscurity. De titel van dit epische werkstukje is Among the Ruins.

Zoals gezegd brengt ook deze band een mengelmoesje van stoner en doom/death metal. In de bezetting zie ik bassist/vocalist Matias Nastolin prominent in beeld; hij vervult dezelfde rol bij het door mij al menigmaal bewierookte Decaying, dus mijn enthousiasme neemt op voorhand alleen maar toe. Rest mij nu nog maar 1 ding: Among the Ruins op repeat om te horen of ik er verder nog iets nuttigs over kan vertellen.

Waar ik hierboven schreef hybride is dat op de muziek van Altar Of Betelgeuze niet consequent van toepassing. Het lijkt eerder zo te zijn dat de band voor het ene nummer een stoner-invalshoek kiest, en voor het volgende de doom(death) metal-kaart trekt. Opener The Offering doet me met z'n groovende doomy stoner nog het meest denken aan Electric Wizzard of Cathedral; de band heeft me dus direct bij de kladden met de logge riffs en de zwaar ronkende bas! Met Sledge Of Stones gaat het tempo nadrukkelijk naar beneden, en horen we cleane zang in plaats van grunt. Verrassend wel, hierdoor krijgt de weliswaar nog altijd logge muziek ook wel een beetje een grungy feel mee - denk: Alice In Chains.

Waar ik dat op voorhand niet had verwacht blijkt die vocale grunge-insteek een behoorlijke invloed te hebben op het totaalplaatje. Dat stoort me overigens niet, want de verschillende nummers grooven er niet minder door. De ondertonen blijven onverminderd log: de bas teistert vrijwel voortdurend de ingewanden, terwijl de gitaarriffs een niet versmaden geluidsmuur neerzetten. De vocale afwisseling is daarbij aan smakelijke variatie onderhevig. Verwijzingen zijn er behalve bovengenoemde bands ook wel naar Black Sabbath, zo blijkt uit bijvoorbeeld New Dawn.

Absence Of Light laat horen dat Altar Of Betelgeuze ook thuis is in meer klassieke, sferische doom metal. Hier ligt de nadruk wat minder op het logge aspect, maar meer op de sfeer; het nummer bevat ook wat ingetogen fragmenten. Maar de klapper van het album is uiteraard het afsluitende titelnummer Among the Ruins. Slepend, ronkend, dreigend, en bij vlagen toch ook intiem en catchy dendert dit monster bijna tien minuten lang door de gehoorgangen. Ja, dit is de muziek waar ik van hou!