Burning - The P.I.D. Files

• BandBurning [NL]
• TitelThe P.I.D. Files
• Release datum14-11-2018
• LabelEigen beheer
• Genre Heavy / power metal

Tracklist

01. Paul
02. On the Run
03. Angels of The Universe
04. Buried

Het album Nightmares was in 2016 mijn kennismaking met de heavy metalband Burning, afkomstig uit Stadskanaal en omgeving. De ode die op daarop gebracht werd aan de NWOBHM kon ik zeker waarderen. Als opvolger van dat album verscheen eerder deze maand een splinternieuwe EP met vier tracks: The P.I.D. Files. Zo'n titel vraagt natuurlijk wel om een uitleg:

P.I.D. staat voor (naar ik gemakshalve aanneem) Paul Is Dead. De Paul in kwestie is Paul McCartney; Burning neemt ons dus mee naar de complottheorie over de vermeende dood van deze Beatle in 1969, en zou zijn vervangen door een dubbelganger. Al dan niet hard bewijs leverde in die jaren genoeg stof tot nadenken en achteraf ook vermaak op (George Harrison's "Faul" is legendarisch) en jaren later dus ook nog inspiratie voor een nieuwe EP van een oerhollandse heavy metalband. Daarom heeft Burning opnieuw contact gezocht met de thriller-schrijfster Bronja Hoffschlag (ze werkten al eerder samen aan Nightmares). In 2017 schreef Bronja een boek over de vermeende dood van Paul McCartney onder de titel P.I.D. en van het één kwam het ander. Kunstenares Marion van der Laan schilderde het prachtige artwork voor de hoes.

In muzikaal opzicht vind ik het prettig om te horen dat Burning z'n geluid wat heeft weten te verdiepen. Was er op Nightmares nog sprake van redelijk eendimensionale NWOBHM, de vier nieuwe tracks laten ook wat andere invloeden horen. Waarbij het mij persoonlijk deugd doet dat wat meer is ingezet op de donkere kant van de heavy metal. Ik noemde een paar jaar geleden Witchfinder General, in die richting (denk daarbij bijvoorbeeld ook aan Angel Witch) moet je de heavy metal van Burning zoeken. Ik ervaar deze muziek in elk geval als aangenaam duister.

Wanneer ik bijvoorbeeld On The Run hoor denk ik toch echt eerder aan Black Sabbath (die Children Of The Grave riff!) dan aan pure heavy metal - de klassieke versie wel te verstaan, want met hedendaagse power metal heeft Burning weinig van doen. Dat bewijst het navolgende Angels of The Universe met z'n klassieke galopperende ritme, lekker authentieke gitaarspel en catchy zanglijnen. Dan maak ik ook meteen van de gelegenheid gebruik om de zang van frontman Hugo Koch te benoemen, die me al een stuk beter bevalt dan een paar jaar geleden.

Zo blijkt Burning in diverse opzichten gegroeid sinds hun debuutalbum. En weet me daar heel eerlijk gezegd aangenaam mee te verrassen. Natuurlijk, de aanbidding van de NWOBHM is nog altijd de basis, maar op The P.I.D. Files horen we daar gelukkig wat meer variatie op. Juist het donkerder geluid is wat mij persoonlijk betreft een pre. Tijd voor een nieuwe langspeler?