Verwoed - De Val

• BandVerwoed [NL]
• TitelDe Val
• Release datum24-05-2019
• LabelArgento Records [NL], Sentient Ruin [US], Tartarus Records [NL]
• PromotorAnubi Press [GB]
• Genre Black metal

Tracklist

01. De Val
02. De Kwelling van het Bestaan
03. Vergif
04. Het Bedriegende Oog
05. Verder van het Licht

Na Bodemloos uit 2016 komt Verwoed een kleine drie jaar later met een tweede release: De Val. Op het eerste gezicht lijken er wat zaken veranderd te zijn bij het Utrechtse eenmansproject. Zo zijn deze keer de drums ingespeeld door Joris Nijenhuis (Atrocity, Leaves' Eyes) maar is het proces van opnemen, mixen en masteren opnieuw volledig in handen gegeven van John Bart van der Wal (o.a. Dool, maar ook Aborted, en Atrocity en Leaves' Eyes). Overigens maken beide heren deel uit van de live-versie van Verwoed; de band heeft de afgelopen paar jaar dan ook regelmatig opgetreden. Daarnaast is in afsluiter Verder Van Het Licht nog een vocale gastbijdrage te horen van Ryanne van Dorst (Dool). Het is en blijft een klein wereldje.

Het is natuurlijk goedkoop om dan te constateren dat De Val wel wat beter klinkt dan z'n voorganger; maar het is nou eenmaal wel zo. Vooral de basgitaar is een stuk beter te horen, maar ook de vocale partijen lijken wat beter uit de verf te komen. In z'n algemeenheid komen de gelaagdheid, en daarmee de sfeerzetting, van de diverse nummers hier een stuk beter naar voren. Wat ook wel helpt is dat de composities deze keer wat meer compact gehouden zijn. De Val telt vijf titels, tegen drie op Bodemloos, maar duurt toch maar acht minuten langer dan z'n voorganger.

De aantrekkingskracht van Verwoed's muziek is wat mij betreft nog steeds de wisselwerking tussen de ziedende, vaak wat dissonante black metal-passages, en de ambiente, atmosferische stukken. Ook op Bodemloos waren het al die uitgesproken melodieuze sfeerstukken die me zo aanspreken, dat is hier niet anders. Een sfeer die trouwens nog steeds gitzwart aardedonker is; woorden schieten bijna te kort om zo'n nadrukkelijk misantropisch duister te omschrijven.

Ik vind het juist heerlijk om te laten meevoeren in de psychedelische, mysterieuze melodieën, om vervolgens ruw te worden gewekt middels rauwe, furieuze blasts. Al beginnen de eerste tracks juist met de snelste stukken, deze duren nooit te lang, en je weet dat de ingetogen passages nooit ver weg zijn. Een uitzondering is afsluiter Verder Van Het Licht, dat al zeer rustig begint, en ik echt het fraaiste nummer van het album vind. Dreigend, maar toch zo mooi, ondanks de zwaarte dromerig bijna. De clean gezongen bijdrage van Van Dorst - het enige stuk tekst hier in het Nederlands - naar het einde toe heeft dan ook absoluut meerwaarde.

Niet alleen qua geluid, maar ook in compositorisch opzicht, heeft Verwoed een stap voorwaarts gezet ten opzichte van drie jaar geleden. Meer uitgekristalliseerd, meer spanning, misschien zelfs wel meer lef. Natuurlijk liggen de thematiek en de muzikale insteek in het verlengde, toch luistert De Val net wat lekkerder weg. Het nieuwe album lijkt me simpelweg net wat minder ingewikkeld.