Insomnium - Heart Like a Grave

• BandInsomnium [FI]
• TitelHeart Like a Grave
• Release datum04-10-2019
• LabelCentury Media Records [DE]
• Genre Melodieuze deathmetal

Tracklist

01. Wail of the North
02. Valediction
03. Neverlast
04. Pale Morning Star
05. And Bells They Toll
06. The Offering
07. Mute Is My Sorrow
08. Twilight Trails
09. Heart Like a Grave
10. Karelia
11. The True Morning Star [bonus]
12. Karelia 2049 [bonus]

When twilight wreathes my senses, the heavenly ones will linger here

Insomnium is al sinds 1997 een vaste waarde in het melodieuze death metal-landschap. Voorgaande albums als Shadows Of The Dying Sun (2014) en Winter's Gate (2016) konden ook hier op mijn warme aandacht rekenen. Inmiddels heeft de band na die ambitieuze laatste langspeler (een conceptalbum bestaande uit een enkele track, gebaseerd op het prijzen winnende verhaal met dezelfde titel van zanger/bassist/componist/schrijver Niilo Sevänen) een nieuw werkstuk gereed: Heart Like a Grave.

Hoewel Insomnium uitblinkt in diversiteit, laat elk album van de Finnen z'n overeenkomsten horen. Getagd als melodieuze death metal is de muziek vooral enorm gelaagd en sfeervol, overwegend traag en doordacht, en bevat het licht-progressieve elementen. Jani Liimatainen is al een paar jaar aan de band verbonden als live-gitarist, en draagt op het nieuwe album voor het eerst zorg voor compositorische bijdragen. Nou zal niet alleen dat voor fris elan zorgen, maar elke verfrissing wordt zoals altijd met beide handen aangegrepen.

Diversiteit - ik had het al genoemd - is ook op Heart Like a Grave weer het sleutelwoord. Van een ingetogen of slepende doomy insteek van And Bells They Toll tot aan ziedende black-uitbarstingen, zoals in Pale Morning Star: Insomnium beheerst het allemaal, en laat de verschillende elementen vloeiend in elkaar overlopen. En dan heb ik de prachtige instrumentale afsluiter Karelia - inclusief bonus hier twee keer aanwezig - nog niet eens genoemd. Ondanks al die schijnbare uitersten hebben echt alle nummers één belangrijke overeenkomst: de overwegend melancholische sfeer. En juist daarin ligt wat mij betreft in elk geval de grootste aantrekkingskracht van Insomnium's aanpak.

Afzonderlijke tracks uitlichten lijkt me niet heel relevant, aangezien er geen enkel minder nummer staat op Heart Like a Grave. De voornamelijk middellange composities boeien juist het meest, Insomnium heeft geen enkele moeite om een nummer met een speelduur van zeven tot acht minuten van begin tot eind interessant te houden. Zelfs zonder zang, getuige Karelia.

Inclusief twee bonustracks wordt je dan ook 70 minuten lang vermaakt; mits je natuurlijk van atmosferische, uitgesponnen liedjes houdt, die bedoeld zijn om je mee te slepen, te beroeren, en in de teksten ook nog wat denkwerk meegeeft. De kwaliteiten van deze band staan wat mij betreft buiten kijf, geen enkel album is een herhalingsoefening ten opzichte van voorgaand werk, elk album staat op zichzelf. Als soundtrack voor de herfst en de naderende steeds korter wordende dagen heeft Heart Like A Grave hier zijn plaats wel gevonden.