Kal-El - Witches of Mars

• BandKal-El [NO]
• TitelWitches of Mars
• Release datum04-10-2019
• LabelArgonauta Records [IT]
• PromotorAll Noir [DE]
• Genre Doommetal, Spacerock, Stoner

Tracklist

01. Anubious
02. Witches of Mars
03. GG77
04. Incubator
05. Moon Unit
06. Cocaine (JJ Cale Cover)

Kal-El (de 'zondagse' naam van Superman) is een Noorse band, opgericht in 2012 in Stavanger, en komt in het najaar van 2019 met hun vierde album Witches Of Mars. Het is daarmee de opvolger van Astrodoomeda uit 2017, het album dat mijn kennismaking met deze band betekende. Een kennismaking die me goed beviel, dus ik ben wel benieuwd naar de opvolger.

De mix van doom, stoner, spacerock, psychedelica en retro-impulsen blijkt me nog altijd enorm aan te spreken. Titelnummer Witches Of Mars was al een poosje via digitale kanalen te beluisteren, en blijkt een groovend monster van allure. Zo verslavend dat ie niet meer uit je hoofd te branden is. Daarvoor zijn we al bijna negen minuten vermaakt met de spacey opener Anubious. Groovend drumwerk, brommende snaren en geestverruimende effecten en vocalen trekken me al direct in de juiste sfeer. Hogere sferen wel te verstaan, lekker slepend en zweverig.

Met Incubator en Moon Unit worden de zaken serieus een stuk zwaarder aangepakt. Met behulp van een allesverzengende traagheid wordt hier een tektonische prestatie geleverd die de boel zowat letterlijk laat trillen. De aanzienlijke aanwezigheid van de basgitaar, doordrenkt met dikke lagen vervorming, helpt in dit opzicht zeker. Natuurlijk moet dan ook de zang nog even genoemd worden. Door velen beschouwd als minste aspect van Kal-El vind ik de ijle klanken juist perfect contrasteren met de logge muziek. A match made in ...uuuhm... space in dit geval denk ik.

Dat Kal-El ook wel raad weet met een cover van andermans werk wist ik natuurlijk al. Hier op Witches Of Mars krijgt ook dat aspect nog een extra laag. De JJ Cale klassieker Cocaine krijgt hier een Kal-El-behandeling de luxe, en heb ik echt nog nooit zo lomp gehoord. Wat een moddervette versie, door het Noorse vijftal echt helemaal eigen gemaakt!

Natuurlijk blijft de in fuzz gedrenkte science fiction-thematiek ten allen tijde leidend, al boeit die me nauwelijks. Weliswaar draagt deze bij aan de sfeer, maar alleen de muziek zelf al overtuigt volledig wat mij betreft. En die thematiek zorgt natuurlijk ook voor geweldige album-covers! Je zou bijna nieuwsgierig worden naar de stripboeken waarvan dit ook de omslagen zouden kunnen zijn. Hoe dan ook heeft Kal-El me weer drie kwartier vermaakt met hun buitenaardse muziek; ik ga deze band steeds beter vinden.