Holycide - Fist to Face

• BandHolycide [ES]
• TitelFist to Face
• Release datum14-02-2020
• LabelXtreem Music [ES]
• Genre Thrashmetal

Tracklist

01. Intrump
02. Fist to Face
03. Empty Cyber Life
04. Vultures
05. Nuclear Fallout
06. Trapped by the Crappy Trap
07. Mentality Packs
08. The Aftermath (Recipients of Death cover)
09. Napalm Sweet Napalm
10. Innocent Hate
11. Fake Libertarian

Holycide is een van de bands van Xtreem Music labelbaas Dave Rotten (David Sánchez González). Een thrash metalband deze keer, in tegenstelling tot eerdere (death metal)bands die ik met deze brulboei aan het roer besprak. Hij is de enige die er al vanaf het prille begin in 2004 bij is, de rest van de bezetting dateert van zo'n jaartje of tien later. Het eerste album Annihilate... Then Ask! verscheen ook pas in 2017; ik vermoed dat Holycide dat eerste decennium heeft liggen slapen. Anno 2020 is de band toe aan album nummer twee: Fist To Face.

Zo direct als die titel is ook de muziek van Holycide. Na het doorzichtig getitelde Intrump - een samentrekking van Intro en Trump, waarvan hier enkele uitspraken aan elkaar zijn geplakt - vliegt het met titelnummer Fist To Face serieus uit de startblokken. De agressie die het nummer uitstraalt maakt direct duidelijk dat de heren muzikanten geen Trump-fans zijn. Voor zover de albumhoes al niet veelzeggend genoeg was. Voor de liefhebbende luisteraar is het daarentegen wel prettig dat Holycide z'n woede weet te kanaliseren in snelle, gemene thrash. Dit album is een rake thrash-aanval van begin tot eind.

Behalve het (waarschijnlijk terecht) afzeiken van Trump - waarbij ik me in eerste instantie af vraag of ze daar in Madrid nou echt zo veel last van hebben, anderzijds geeft het onderwerp zelf regelmatig genoeg reden tot grondige ergernis - lijkt de voornaamste reden van bestaan van Holycide om hun affiniteit te tonen voor de originele underground thrash-scene van de late jaren '80 / vroege jaren '90. De Europese scene dan wel te verstaan, want met de verfijnde, melodieuze Amerikaanse stijl heeft deze band niet veel op. Logisch ook in deze context lijkt me zo.

Debet daaraan is de vocale voordracht van bandopperhoofd Dave Rotten, die meer op heeft met rauwe death dan met (nauwelijks) meer verfijnde thrash metal. Misschien juist daardoor werkt die combinatie hier zo goed. De oprechtheid, het recht voor je raap-karakter spat er daardoor vanaf; die geloofwaardigheid vormt - samen met de ongebreidelde energie - een belangrijke aantrekkingskracht voor deze ongecompliceerde metal.

Luister maar eens naar ziedende tracks als Nuclear Fallout, The Aftermath of Innocent Hate (hier mag je ook nog lekker meebrullen) - het zijn ook titels die er niet om liegen - en laat de pure agressie op je inwerken. Het lijkt me duidelijk dat het Holycide menens is; de thrash-liefhebber is wat mij betreft de winnaar!