Black Knight - Road To Victory

• BandBlack Knight [NL]
• TitelRoad To Victory
• Release datum26-06-2020
• LabelPure Steel Records [DE]
• PromotorPure Steel Promotions [DE]
• Genre Heavy / power metal

Tracklist

01. Road To Victory
02. Legend
03. Pendragon
04. Thousand Faces
05. My Beautiful Daughters
06. Crossing The Rubicon
07. Primal Power
08. The One To Blame

De Nederlandse klassieke heavy metalband Black Knight bestaat al een eeuwigheid, nou ja, in elk geval al sinds 1981/1982. De band speelt regelmatig live, van origine vooral in de eigen regio - Amsterdam en wijde omgeving, maar op platengebied is het armoe troef. Het nieuwe album Road To Victory is pas hun derde, dat is nog niet eens een langspeler per decennium. Ik heb zelf de band meerdere keren live gezien, maar heb me eigenlijk nooit gerealiseerd dat ze nauwelijks platen uitbrachten.

Dat de bezetting van Black Knight nogal eens aan verandering onderhevig is zal daarbij zeker niet helpen. Drummer Rudo Plooy is al jaren aanjager en enig origineel bandlid. De basis van de huidige bezetting is sinds 2012 bij elkaar, al zijn daarna ook al weer wijzigingen geweest. Het doet mij goed om te zien (en horen natuurlijk) dat erkend 'scream-king' David Marcellis (Lord Volture, Thorium) sinds een paar jaar ook zijn stembanden leent aan Black Knight. Ook is gitarist GertJan Vis (ook 3rd Machine) terug van weggeweest, en heeft ook maar meteen het opname- en mix-proces voor zijn rekening genomen. De plaat is overigens gemasterd door de befaamde Jacob Hansen.

Mocht je niet van echte, authentieke heavy metal houden, dan kun je Black Knight gerust links laten liggen. Die muzikale insteek staat als etiket met dubbeldikke letters, onderstreept en met vele uitroeptekens, als in graniet gegraveerd in de fictieve bandstatuten. Ik wil maar zeggen: dit is klassieke heavy metal ten voeten uit, Black Knight draagt deze muziek ook in 2020 met liefde uit. De bandleden moeten zelf ook wel enorme liefhebbers zijn van het genre denk ik zo. Dat de muziek barst van de hints naar, en invloeden van, de jaren '80 grootheden is onoverkomelijk, maar nooit storend. De sound plaatst de band namelijk hoorbaar in de tegenwoordige tijd.

Met het openingstrio Road To Victory, Legend en Pendragon (in elk geval 1 nummer waarin whoo hoo hoo meegeschreeuwd mag worden!) heeft Black Knight mij al binnen. Het is kwaliteitsvolle heavy metal dat hier de klok slaat, waarbij alle verwachte ingrediënten in optima forma aanwezig zijn. Een afwisselend swingende en opzwepende ritmesectie, spetterend gitaarwerk met riffs en solo's om van te smullen, en de formidabele zang van Marcellis staan niet alleen garant voor een feest der herkenning, maar ook voor puur heavy metal-genot. En dan moet het beste nog komen, want na het gezapige Thousand Faces (net als even later Crossing The Rubicon - die zeven minuten is echt te lang) is My Beautiful Daughters (die solo's!) wat mij betreft het absolute prijsnummer van het album!

De enkele keer dat het tempo wat naar beneden gaat, zoals in twee voornoemde 'gezapige' nummers, overtuigt Black Knight me niet. De overige zes tracks zijn echter vlotte meestampers van niveau. Overigens weet Marcellis in Primal Power z'n stembanden nog even flink te strekken, alsof hij nog wat goed heeft te maken na Crossing The Rubicon bedenk ik me met een knipoog. Ook het gitaarwerk blijft van een constant hoog niveau. De composities zijn misschien wat voorspelbaar - inherent aan dit genre? - maar de uitvoering vind ik om van te smullen.

Er mag dan wel eens neerbuigend worden gedaan over dit soort old school metal, maar ik kan hier prima van genieten. De kwaliteiten van de muzikanten staan buiten kijf, met de vlekkeloze en meeslepende, opzwepende uitvoering als bewijs. Ok, eerlijk is eerlijk, twee tracks bevallen me minder, dat is natuurlijk ook een kwestie van smaak, maar onder de streep blijft er een welverdiende dikke voldoende over voor het liefdevol in ere houden van dit klassieke ambacht!