Latir - Vertiente

• BandLatir [AR]
• TitelVertiente
• Release datum15-10-2020
• LabelHerrecords [AR], Loneravn Records [UA]
• Genre Doommetal

Tracklist

01. Suenos de antiguas madres
02. Vertiente
03. La serpiente que danza en nuestras sombras
04. Donde se quiebra el tiempo

Latir is een nieuwe metalband uit Argentinië. Informatie online is niet echt overdadig aanwezig, dus moeten we het maar met de muziek doen. Vertiente is de debuut-EP, deze verscheen op 8 juni in eigen beheer via de bandcamp-pagina, en kreeg een (in zeer beperkte oplage) fysieke release (op CD-R) via het lokale label Herrecords. Ik kreeg de band pas voor het eerst onder ogen via een hernieuwde release van Vertiente door het gespecialiseerde Loneravn Records. Inmiddels weet ik dat ik releases van dit label met de nodige interesse tegemoet kan zien.

Vier tracks met Spaanstalige titels, waarvan twee nummers instrumentaal blijken te zijn. De andere twee laten inderdaad Spaanstalige lyrics horen, al zijn de teksten niet al te lang, en ligt de nadruk hier zeker niet op de zang. De muziek zou ik omschrijven als overwegend melodieuze, atmosferische doom metal, met invloeden van zeg maar post-genres. Die betreffen dan vooral de atmosferische insteek (en de relatief beperkte inzet van vocalen). Heel subtiel horen we ook wat elementen uit de wereldmuziek, let daarbij vooral op de percussie.

Dat laatste aspect horen we duidelijk terug komen in opener Sueños De Antiguas Madres (dromen van oude moeders), samen met zwaar drumwerk en een al even zwaar aangezette basgitaar. Het gitaarwerk neemt echter de hoofdrol op zich, met wat dissonant klinkende partijen, naast heerlijk slome en logge riffs. Titelnummer Vertiente (helling) dat een heerlijk dromerig, atmosferisch doom-stukje is. De spaarzame vocale inzet beperkt zich tot een soort van vertelling, en treedt nooit op de voorgrond. Opnieuw is het uitwaaierend gitaarwerk dat er uit springt.

La Serpiente Que Danza En Nuestras Sombras (de slang die danst in onze schaduwen) is daarna weer een stuk zwaarder. Bijna bezwerend, voorzien van onverstaanbare chants, neemt dit nummer je mee naar onheilspellende dieptes, onverwacht uitbarstend in een post-black-achtig, uptempo middenstuk. Deze track is zonder meer de meest verrassende van de vier. Donde Se Quiebra El Tiempo (waar de tijd breekt) laat de fraaie wisselwerking horen tussen heerlijk zware doomriffs, melodieuze gitaarleads en meer verfijnde vocalen.

Latir blijkt een aangename verrassing, en eigenlijk vind ik de 21 minuten van hun debuut-EP veel te kort voor een eerste kennismaking. Hier wil ik echt meer van gaan horen!