Bloodbound - Creatures Of The Dark Realm

• BandBloodbound [SE]
• TitelCreatures Of The Dark Realm
• Release datum28-05-2021
• LabelAFM Records [DE]
• PromotorThe Rock Online [NL]
• Genre Heavy / power metal

Tracklist

01. The Creatures Preludium
02. Creatures of The Dark Realm
03. When Fate Is Calling
04. Ever Burning Flame
05. Eyes Come Alive
06. Death Will Lead The Way
07. Gathering Of Souls
08. Kill Or Be Killed
09. The Gargoyles Gate
10. March Into War
11. Face Of Evil
12. The Wicked And The Weak

Vaak beloof ik dat ik het kort ga houden in m'n reviews, maar eigenlijk lukt dat nooit. Met Bloodbounds negende studio-album Creatures Of The Dark Realm ga ik het echter opnieuw proberen. Ik verwacht namelijk niet dat ik iets nieuws kan gaan oplepelen dat ik niet al eerder over deze (hardwerkende, dat moet ik ze nageven) band te melden heb gehad.

Twaalf nummers, drie kwartier lang worden we vermaakt met power metal uit de Zweedse school, zoals we die kennen van bands als HammerFall, Sabaton en Dream Evil, of de Duitse scene. Powerwolf komt bijvoorbeeld qua vergelijking ook in de buurt. Hoewel er in de loop van de jaren - en de albums - wel wat kleine nuances waar te nemen zijn, blijft Bloodbound hondstrouw aan z'n eigen geluid.

De verhaaltjes met mythische en soms wat duistere lyriek worden steevast verpakt in vrolijk huppelende deuntjes. Dat betekent catchy riffs en melodieën, en meezingbare refreintjes, gecombineerd met bombastisch toetsenwerk en weelderige orkestraties. Muziek uit het power metal-boekje, ontdaan van elke verrassing of enige vorm van spontaniteit, maar dan wel in een vijfsterren-uitvoering. Want als er iets dik in orde is bij Bloodbound, dan zijn het energie, spelvreugde en de kunst van het spelen wat het publiek graag wil horen. Deze muziek ligt je, of ligt je niet. Denk ik.

Eerlijk gezegd begint het album nog niet eens zo verkeerd met titelnummer Creatures Of The Dark Realm (lekker opzwepend) en When Fate Is Calling (op de goede manier episch). Maar met Ever Burning Flame wordt het wel erg gladjes - tot op het gevaarlijke af. Vergelijkingen met Sabaton (March Into War) of zelfs Judas Priest (Eyes Come Alive) is er aan de verwachte voorbeelden niet te ontkomen. Wat mij betreft duurt het tot Face Of Evil en afsluiter The Wicked And The Weak voor ik weer heel even enthousiast word. Mij ligt Bloodbound dus niet zo, daar verandert dit nieuwe album niks aan.