Obelyskkh - The Ultimate Grace Of God
- Obelyskkh [DE]
- The Ultimate Grace Of God
- 27-01-2023
- Exile On Mainstream Records [DE]
- Earsplit PR [US]
- Doommetal, Sludgemetal, Stoner
Tracklist
01. Aquaveil
02. The Ultimate Grace of God
03. Black Mother
04. Afterlife
05. Universal Goddess
06. Dog Headed God
07. Sat Nam (Vision)
De Duitse psychedelische doom / sludge metal-goliath Obelyskkh keert na bijna zes jaar terug met hun vijfde album The Ultimate Grace Of God. Na de afgelopen jaren stil te zijn geweest verscheen de band op het South Of Mainstream Festival in september 2022, voor een set met louter nieuw materiaal. Ik kende de band al langer, maar tot mijn eigen verbazing is Obelyskkh hier nog nooit besproken, of zelfs maar genoemd. Tijd voor een welverdiende inhaalslag. Hoewel ik met terugwerkende kracht betwijfel of dit wel een goed instapmoment is.
Tijdens de genoemde live-show werd duidelijk dat de psychedelische elementen langzaam naar de achtergrond verdwijnen, en plaats maken plaats voor een furieuze mix met noise, knallende riffs, en een punky houding, zonder tierelantijntjes. The Ultimate Grace Of God is een kind van deze tijd met bijbehorende uitdagingen, waarvan het verhaal begon in 2017 met een wandeling door Antwerpen: Midden in een ongezellige wijk met kil ogende flatgebouwen staat een bescheiden, vervallen kapsalon met de woorden "The Ultimate Grace Of God" op de etalage. Het idee voor het volgende album was geboren. Destijds had niemand kunnen vermoeden dat het vanaf dat moment bijna vijf jaar zou duren voordat het idee tot een fysieke release zou komen.
Toen hun tweede gitarist vlak voor de release van hun vorige album, The Providence, vertrok, moest Obelyskkh herstructureren. Ze herinnerden zich de punkhouding van vroeger en besloten het weer op te pakken als een klassiek bas-gitaar-drums-powertrio. Invloeden van oude noise-helden zoals Jesus Lizard en de Melvins werden meer merkbaar bij het schrijven van de nieuwe nummers en ze werden even snel, als direct, geschreven. Toen sloeg corona toe, en lag het album stof te vergaren in een la. Een jaar ging voorbij. Toen kwam de energiecrisis. Toen kwam de inflatie. Het bier werd zo duur dat er geen geld meer was om het album af te maken. En binnen de kortste keren was het 2022.
Eind goed, al goed. De luide, boze klomp lawaai heeft inmiddels z'n rondjes gedraaid. Analoog vervaardigd, met een voorname rol voor fuzz, stoner en doom, maar nu dus ook voor garage rock / punk. Zeven tracks, maar liefst 71 minuten aan muziek (dat is op CD en digitaal, de vinyl-versie doet het met twee tracks en een slordige twintig minuten minder) en toch geen bovennatuurlijk lang aanhoudende riffs. Wel een samenbundeling van stijlen die op een vreemde maar verrassende manier bij elkaar passen.
De laatste twee tracks Dog Headed God en Sat Nam (Vision) verdienen een aparte vermelding, gewoon omdat ze wat afwijkend zijn van de rest van het materiaal. Okay, de ronkende riffs doen het nog prima, maar vooral Sat Nam (Vision) laat zeer aanwezige synthesizers en elektronische foefjes horen. Als het al een genre zou kunnen zijn lijkt me de combinatie van gothic of industrial funeral wel een adequate benaming.
Verrassing alom dus op deze nieuwe Obelyskkh. De uitdaging is om met de band mee te groeien op hun zoektocht naar een bredere horizon, en het stoner / doom-juk te ontgroeien. Ik vind The Ultimate Grace Of God echt een hele gave plaat!
Steve "The Krusher" Paradise - drums
Crazy Woitek - guitars, vocals
Seb Duster - bass