Loading...

Roots Of The Old Oak - The Devil And His Wicked Ways

Gepost in Reviews door Chris van der Aa op 28-12-2023

Tracklist

01. I Defy Thee
02. Cheating the Hangman
03. Forest Dweller
04. A Ballad of Two Ravens
05. The Devil and His Wicked Ways
06. Cosmic Dark Age
07. Allfather (A Wanderers Tale)
08. Take the Throne

Soms heb je dat wel eens, dat je een nummer voorbij hoort komen dat je in één keer weet te grijpen. Dat had ik dus toen Hammerheart Records mij eerder dit jaar liet kennismaken met het nummer The Devil And His Wicked Ways. Dit bleek het titelnummer van het debuutalbum van de Engelse band Roots Of The Old Oak. Dat zei me niks, maar dat is ook niet raar, dit blijkt namelijk nog echt een nieuwe band.

Een nieuwe band, maar wel bestaande uit muzikanten met ervaring, die al vanaf eind jaren '90 actief zijn in de muziek - al moet ik daar eerlijk bij zeggen dat hun voormalige bands me weinig zeggen. Dat doet er misschien ook niet echt toe, laat ik de heren maar 'beoordelen' op hun huidige prestaties met Roots Of The Old Oak. O ja, dat in één keer gegrepen geworden door muziek geldt in mijn geval ook vaak maar voor één genre: Roots Of The Old Oak speelt (uiteraard!) doom metal!

Om precies te zijn van het soort dat schatplichtig is aan die drie roemruchte voorgangers, je weet wel, Anathema, My Dying Bride en Paradise Lost. Ook die bands hadden wortels die nog dieper gegrond waren in een duister verleden, zoals muzikale verwijzingen naar de oervaders van de (Britse) doom Black Sabbath. Dat geldt zeker ook voor Roots Of The Old Oak - what's in a name!

Verwar het gebruik van woorden als bomen en wortels zeker niet met een hint naar natuurlijke elementen; hoewel de promo-praat rept van pagan in het muziekgenre kun je dat wat mij betreft vergeten. Het enige pagan aspect hier schuilt 'm in de thematiek van de weerstand van de oorspronkelijke heidense bewoners van het Britse eiland tegen de christelijke monniken van het Europese vasteland. Die teksten kunnen me verder gestolen worden, de muziek spreekt ondubbelzinnig voor zich!

Trage en logge tempo's, uitgerekte lompe riffs, een onweerstaanbare groovende basis van de ritmesectie (Cosmic Dark Age) en rauw-snauwende vocalen vormen hier een ijzersterke combinatie. Aangevuld met subtiel toetsenwerk ter versterking van de atmosfeer (luister maar eens naar het titelnummer) is dit muziek naar mijn verdoemde muzikale hart!

Mike Rowland - Bass

Stuart R Brogan - Drums, vocals

Pete Rowland - Guitars, vocals