Eternal Evil - The Gates Beyond Mortality

• BandEternal Evil [SE]
• TitelThe Gates Beyond Mortality
• Release datum27-10-2023
• LabelListenable Records [FR]
• Genre Thrashmetal

Tracklist

01. Depths Of A New Eternity
02. Guerilla Warfare
03. The Gates Beyond Mortality
04. Funeral Prayers
05. Signs Of Ancient Sin
06. Desecration Of Light
07. The Astral Below
08. Immolation
09. The Cursed Trilogy

Eternal Evil, uit Zweden, actief sinds 2019, komt met hun tweede album The Gates Beyond Mortality. Ik kende de band hiervoor nog niet, maar vanwege de goede berichtgeving kijk ik uit naar hun zwartgeblakerde thrash metal.

Het album begint met het huiveringwekkende en spanning opbouwende, twee minuten durende intro Depths Of A New Eternity, dat over gaat in het hectische begin van Guerilla Warfare. Dit is een thrash metal-aanval in een spetterend tempo, voorzien van vlijmscherpe, zwartgeblakerde riffs, krakende baslijnen en een gejaagde zangstem die de bijtende teksten de microfoon in spuwt. En eerlijk is eerlijk: ik moet hierbij zowel aan Slayer als aan de klassieke Duitse school denken.

Titeltrack The Gates Beyond Mortality heeft een korte instrumentale inleiding, dat overgaat in het betere opzwepende mid-tempo beukwerk. De riffs zorgen voor een grimmig en toch melodieus kader. De brug naar het refrein is subtiel, en behoudt het tempo van het couplet. De break even verderop leidt naar een meer ingetogen geluid en melancholische melodieën. Ook Funeral Prayers begint met een korte instrumentale prelude, die deze keer echter overgaat naar serieuze snelheden gespeeld. Hier geen melodie of subtiele sfeerzetting, maar simpelweg razen; met een ziedende gitaarsolo als kers op de taart!

Headbangen kun je op Signs Of An Ancient Sin, dat zeker qua ritme eerder aan NWOBHM doet denken dan aan thrash. Daarna zet Desecration Of Light na z'n intro weer vol in op ziedende thrash, voorzien van gitaarwerk om je vingers bij af te likken. De refreinen zijn net wat melodieuzer, waarmee dit refereert naar thrash van klassieke snit. Nou ja, dat doet natuurlijk de algehele sound van Eternal Evil wel. Ook Immolation even verderop barst uit z'n voegen van de vlijmscherpe en tegelijk moddervette gitaar-thrash die dit album tot zo'n heerlijke luisterervaring maakt voor de old school liefhebber.

The Astral Below en afsluiter The Cursed Trilogy zijn de langste tracks van het album, waarop alle afwisseling te horen is die je kunt verwachten. Van ingetogen passages via midtempo stampwerk tot meedogenloos snelle overrompelingen. Alles gebracht in een donkere sfeer, en voorzien van agressieve zang. Juist die variatie laat horen hoe goed deze band is, die het echt niet alleen moet hebben van hun Slayeriaanse aanpak. Voor mij was Eternal Evil met The Gates Beyond Mortality een uitermate aangename verrassing!