The Dirty Denims - Party On!

• BandThe Dirty Denims [NL]
• TitelParty On!
• Release datum24-05-2024
• LabelHandclap Records [NL]
• Genre Hardrock

Tracklist

01. Party On!
02. Victory
03. Guestlist
04. We Won’t Stop
05. Devil In Me
06. Come On
07. Hell Of A Night
08. Too Loud, Too Old
09. I Want It Now!
10. Why Do I Wake Up In The Middle Of The Night

Damn, ik vind het nog best lastig om een stukje te schrijven over het nieuwe album van The Dirty Denims. Ik volg de band al een aantal jaren en albums, en dat met veel plezier. Dat laatste letterlijk, want hun happy hardrock is verdomd aanstekelijk, zeker op het podium! Maar op plaat vind ik The Dirty Denims niet de meest spannende band om te bespreken; hoe leuk ik hun muziek ook vind. Daarnaast is het lastig om niet in herhaling te vallen bij het beschrijven van muziek die zo enorm van clichés aan elkaar hangt.

Party On! heet de plaat, en dat is natuurlijk ook precies wat het Eindhovense viertal vol overgave en overtuiging doet. Over energie en spelvreugde hoef je deze ervaren muzikanten niks meer te leren, dat zit hen in het bloed. Met name Mirjams herkenbare en felle stemgeluid spat uit de speakertjes, enorm aanstekelijk. De swingende AC/DC-riffs doen de rest, en zorgen ervoor dat je geen seconde stil kunt blijven zitten bij deze woest aantrekkelijke hardrock. Want ja, als liefhebber krijg je hiervan nooit genoeg; en iets als te veel AC/DC-riffs bestaat niet, toch?

Met Party On!, Victory, Guestlist (met lekker bas-werk!) en We Won't Stop gaan de voetjes non-stop van de vloer. Wanneer je als band dergelijke feestnummers in het arsenaal hebt gaan de zalen geheid plat. Muzikaal interessanter wordt het met een nummer als Devil In Me. Geen gejaagd tempo, maar langzamere en langere instrumentale passages die net wat meer uitdaging bieden. En: cowbell! Tja, dan kan je bij mij al helemaal niet meer stuk.

En okay, Come On, dan gaan we daarna weer vrolijk verder met feesten. Vervolgens wijken ook tracks als Hell Of A Night en Too Loud, Too Old (beiden al eerder als single uitgebracht) wat af van het standaard-stramien, en spreken me daardoor net wat meer aan. Natuurlijk, het blijft constant swingen geblazen, maar net een tikje diepgang doet wel wat met het luisterplezier wat mij betreft. Ook de gitaarsolo doet Too Loud, Too Old behoorlijk goed.

Ook na zo'n twintig jaar heeft The Dirty Denims geen enkele behoefte om het niks aan de hand, party rock 'n' roll imago van zich af te schudden. De mix van powerpop, (hard)rock en een vleugje punk doet het vooral live dan ook erg goed. Wat mij betreft dan ook niks om je voor te schamen. Party on!