Loading...

Dool - The Shape of Fluidity

Gepost in Reviews door Chris van der Aa op 21-07-2024

Tracklist

01. Venus in Flames
02. Self-Dissect
03. The Shape of Fluidity
04. Currents
05. Evil in You
06. House of a Thousand Dreams
07. Hermagorgon
08. Hymn for a Memory Lost
09. The Hand of Creation

Panta Rhei

Dit is het motto dat Dool met hun nieuwste album The Shape Of Fluidity uitdraagt. De vorm van vloeibaarheid, en alles stroomt, natuurlijk, dat past bij elkaar. En inzoomend op de teksten van een aantal tracks een thema dat wel erg van toepassing lijkt op bandopperhoofd Raven van Dorst. Naast muzikant leerde ik (toen nog) haar kennen als televisiemaker en het erg persoonlijke programma Geslacht. Al een aantal jaar worstelend met geslacht en identiteit lijkt The Shape Of Fluidity het eindspel waarmee wordt afgerekend met vooroordelen, onbegrip, haat en andere negatieve reacties op het anders-zijn. Meer dan ooit lopen de (spraakmakende en ook zeer ontwapenende) tv-persoonlijkheid 'Raven van de televisie' en de muzikant Raven van Dorst van Dool door elkaar heen.

Los van de intrigerende thematiek, en een rijke voedingsbodem voor een sterk album - dat verklap ik alvast - moet ik het hier natuurlijk ook hebben over muziek. Al kan ik dat gezien de persoonlijke aanpak niet los van elkaar zien. Een nummer als bijvoorbeeld Hermagorgon (de eerste single van het album) dankt natuurlijk mede zijn kracht aan de lading die het met zich meedraagt. Althans, zo beleef ik dat zelf in elk geval wel.

Hoe autobiografisch de teksten dan ook mogen zijn, de muziek is meer dan ooit een groepsproces. Het gitaargeluid speelt daarbij een belangrijke rol, het lijkt me dat beide gitaristen als mede-componisten hun stempel hebben weten te drukken. Dat begint al met opener Venus In Flames, waar wordt afgewisseld tussen atmosferische post-rock en beukende heavy passages. Dynamiek is ook een sleutelwoord binnen de composities op deze plaat. Leg het al genoemde Hermagorgon maar eens naast het dromerige House Of A Thousand Dreams. En dat weer naast het stevig rockende Evil In You.

Ook titelnummer The Shape Of Fluidity laat die dynamiek horen, beginnend als een wat loom, melancholisch nummer, maar met prachtig gitaarwerk uitmondend in een heerlijk luisterspel. Afsluiter The Hand Of Creation laat Dool van z'n meest intieme kant horen met een zeer langzame en ingetogen opbouw.

In muzikaal opzicht laat Dool zich niet in een hokje drukken (ook weer een gemeenschappelijkheid met de thematiek van het album) en spreekt dan ook in potentie een breed publiek aan. Op het podium komt deze muziek pas echt goed uit de verf, en komt het spel met drie gitaristen optimaal tot uiting. Raven's stemgeluid is op zich niet zo bijzonder, maar wordt wel zeer adequaat ingezet. Diens zang klinkt wel heel eigen, herkenbaar.

Het dromerige van voorganger Summerland heeft plaats gemaakt voor de harde realiteit van The Shape Of Fluidity. Meer afwisselend en contrastrijk dan ooit, meer een live-feel ook, en vooral sterke composities; wat langer, maar geen seconde te veel. De traditioneel belangrijke derde plaat pakt voor Dool ijzersterk uit. Als dat geen doorbraak bij het grote publiek wordt!

Raven van Dorst - vocals, guitar

Nick Polak - guitar

Omar Iskandr - guitar

Vincent Kreyder - drums

JB van der Wal - bass