Blazing Eternity - A Certain End Of Everything

• BandBlazing Eternity [DK]
• TitelA Certain End Of Everything
• Release datum19-04-2024
• LabelMighty Music [DK]
• PromotorTarget Group [DK]
• Genre Doomdeath, Doommetal, Melodieuze deathmetal

Tracklist

01. One Thousand Lights
02. The Secrets of White
03. A Certain End of Everything
04. The Ghosts of Another Broken Life
05. No Bringer of Light
06. Your Mountains Will Drown Again
07. The Bells

De Deense doom / gothic metalcombo Blazing Eternity is terug met hun nieuwe album A Certain End Of Everything - het eerste sinds 2003! Het album bestaat uit zeven nieuwe nummers in de van de band bekende sfeer: een melancholische, epische en atmosferische doom / gothic metal-mix met huilende gitaren en rauwe zang. Het album is somber, sfeervol en voorzien van persoonlijke teksten over dood, depressie en persoonlijke tragedies. Maar met een sprankje hoop aan het einde... 'Voor fans van de vroege Katatonia, My Dying Bride en Paradise Lost' laat de begeleidende info weten; dus ik moet zeker gaan luisteren. Ik had nog nooit van deze band gehoord voordat ik deze promo ontving.

Blazing Eternity werd in 1993 opgericht in Kopenhagen, Denemarken en bracht in 1996 en 1998 twee demotapes uit, die leidden tot een deal met German Prophecy Productions. Dit resulteerde in de twee albums Times And Unknown Waters (2000) en A World To Drown In (2003), evenals optredens op grote festivals zoals Roskilde en Wave Gotik Treffen. Na 2004 was de band niet meer actief, tot 2011, toen de band even bij elkaar kwam voor vier concerten in Denemarken en Duitsland. Hierna ging de band opnieuw in pauze, maar begon in 2018 in het geheim te werken aan nieuw materiaal. Maar met grote uitdagingen in het proces. Eerst het overlijden van zanger Peter Mesnickows langjarige vrouw Lilja, en ten tweede het overlijden van live-toetsenist Jens Hansen. Twee gebeurtenissen die de nieuwe nummers veel hebben beïnvloed - en daarmee uiteindelijk hebben geleid tot het album A Certain End Of Everything.

Het geluid is stevig geworteld in de gothic melodieuze death / doom. Het heeft een klassiek geluid - dit is precies het soort doom dat ik tientallen jaren geleden ontdekte en waardoor ik in de eerste plaats verliefd werd op het genre. Ondanks dat het neigt naar de fundamenten van het genre, klinkt het niet als een vernieuwing; dit album heeft absoluut een moderne aanpak, waarbij het stevig leunt op atmosferische tendensen. De genoemde melancholie vertaalt zich naar een meeslepende, majestueuze epiek. Soms plechtig, uiteraard een beetje deprimerend, maar er hangt ook een sfeer van hoop rond de nummers. Ze zijn overwegend langzaam tot midtempo, waarbij gezorgd wordt voor voldoende afwisseling.

Er gebeurt voldoende binnen ook de langere tracks, door middel van grauwende zang, sfeervolle synthesizers en prachtige gitaarleads. Die zang zou wat mij betreft wel een cleanere metgezel kunnen gebruiken, want alleen maar dat gegrauw het hele album lang gaat me tegenstaan. Over de instrumentatie daarentegen heb ik niets dan lof. Dit is echt het soort doom waar ik van hou, met een prachtige wisselwerking tussen de zware metal-elementen enerzijds, en de atmosferische anderzijds. Wanneer het album van start gaat met One Thousand Lights wordt dat al snel duidelijk. Tussen de coupletten door leggen de instrumentale passages weelderige atmosferische texturen neer in de vorm van pakkende riffs, geaccentueerd door melodieuze tinten of etherische toetsen. Dit nummer laat een voortreffelijke opbouw horen.

Het titelnummer begint heel ingetogen met een sombere intro, dat langzaam aanzwelt naarmate het nummer vordert. Getormenteerd gegrom eist even de hoofdrol voor zich op, alvorens pracht en praal weer tentoon gespreid worden. Er wordt kwistig gestrooid met de fraaiste melodieën, terwijl een extra, zeer ingetogen vocaal laagje, extra sfeer toevoegt. En zo kan ik wel doorgaan over elke track afzonderlijk, voordat The Bells op prachtige wijze afsluit. Met veel ruimte voor de muziek en wat minder zang voor mij een perfecte afsluiter.

A Certain End Of Everything is voor mij een ware verrassing, zeker omdat ik de band niet ken. Ik ken hun oude werk ook niet, en durf het ook bijna niet te gaan beluisteren. Ik kan me namelijk niet voorstellen dat de albums van meer dan twintig jaar geleden net zo goed als deze. Dit is een absolute aanrader voor de liefhebber van melodieuze heavy doom!