Slower - Rage And Ruin

• BandSlower [US]
• TitelRage And Ruin
• Release datum01-11-2024
• LabelHeavy Psych Sounds [IT]
• PromotorPurple Sage PR [FR]
• Genre Doommetal

Tracklist

01. Hellfire
02. Chemical Warfare [Slayer cover]
03. Gates Of Hell
04. Sins Of The Dead
05. Haunting The Chapel [Slayer cover]
06. Rage And Ruin

Slower was aanvankelijk een eerbetoon aan Slayer, en bracht in januari 2024 hun debuutalbum Slower uit. Het project met een samenstelling van diverse bekendere muzikanten is inmiddels ingekrompen tot een vast trio, te weten Bob Balch (Fu Manchu) op gitaar, Amy Tung-Barrysmith (Year of the Cobra) op bas en zang en Esben Willems (Monolord) op drums. Binnen het jaar hebben zij een tweede Slower-album uitgepoept: Rage And Ruin.

Wat daarnaast ook een belangrijke verandering is: er wordt niet alleen nog maar Slayer gecoverd. Naast (nog altijd) twee Slayer-covers - Chemical Warfare en"Haunting The Chapel - bestaat het album uit vier eigen composities. Dit zijn allemaal duistere, verpletterende en spookachtige doom-tracks, opgetuigd met de dromerige, zweverige vocalen van Amy Tung-Barrysmith.

Volgens initiatiefnemer Bob Balch was het eigenlijk de bedoeling om Slayer's EP Haunting The Chapel in zijn geheel te coveren. Nadat Chemical Warfare en Haunting The Chapel gedaan waren bleek dat de overige tracks toch niet zo gemakkelijk lieten vertragen, en stapte de band over naar plan B: het schrijven van eigen nummers. Het resultaat is dus Rage And Ruin: twee plaat-kanten met Slayer-nummers in het midden, omgeven door Slower-originelen.

Ik vind het vooral geinig om te constateren hoe dicht Slower met hun eigen nummers bij de oorspronkelijke Slayer-aanpak is gebleven. Opener Hellfire heeft in mijn beleving nog echt wel een Slayer-vibe, hoe eigen de compositie ook is. Ik ben eigenlijk wel benieuwd hoe die eigen composities versneld zouden klinken. Los daarvan maakt Slower heerlijk eigenwijze doom, die verdomd lekker wegluistert. De hoofdriff van Gates Of Hell komt rechtstreeks uit het grote doom-boek, en zal elke liefhebber van het genre aanspreken.

Het afsluitende titelnummer Rage And Ruin begint ingetogen, psychedelisch, en laat zich beluisteren als een element dat in de toekomst vaker ingezet kan worden als tegenwicht en afwisseling van de meer pure doom. Ik kan me namelijk niet voorstellen dat Slower terug gaat naar 'alleen maar' een Slayer-tribute. Hun eigen materiaal is zonder meer sterk genoeg om op eigen benen te staan, en verdient uitbreiding naar een wijdsere doom-aanpak. Daar kijk ik naar uit!