Hell Is Other People - Moirae

• BandHell Is Other People [CA]
• TitelMoirae
• Release datum11-10-2024
• LabelTranscending Obscurity [IN]
• Genre Black metal, Melodieuze/ Symfonische black metal, Postrock / metal

Tracklist

01. Moirae
02. Fates
03. Degrade
04. Loss
05. Atropos

Hell Is Other People is een Canadese metalband, opgericht in 2016.Ze hebben zich vernoemd naar het thema van het toneelstuk Huis Clos van de Franse filosoof en schrijver Jean Paul Sartre: L'enfer c'est les autres. Of in het Nederlands: de hel, dat zijn de anderen. Korte uitleg: het leven "wordt gevoeld, wordt beschouwd" door middel van de anderen; het zijn de anderen die ons bewust maken van onszelf en van de triestheid van het bestaan, en we hebben hen nodig om te bestaan. De drie spelers treden voortdurend met elkaar in discussie in een poging om aan hun situatie te ontsnappen, maar het is de hel die telkens opnieuw het pleit wint.

Daarop voortbordurend heeft de Canadese band hun tweede album Moirae genoemd, naar de drie schikgodinnen. Moira is het van oorsprong Griekse begrip voor lotsbestemming, de schikgodin die in drie deelvormen voorkomt.

In muzikaal opzicht is Hell Is Other People beïnvloed door verschillende zwartgeblakerde subgenres, zoals atmosferische black metal, post-black en depressive black. Daarbij trekken de Canadezen zich overigens niets aan van genres of begrenzingen daarvan. Belangrijker dan wat voor muziek ze maken is de sfeer die wordt neergezet. Die muziek is dan ook overwegend midtempo, als het ware overpeinzend, beschouwend. Zo laat opener en titelnummer Moirae meteen horen. Geen haast, alle tijd nemend voor wat verteld dient te worden. Dat geen haast mag overigens letterlijk genomen worden: de composities duren gemiddeld rond de zeven minuten, met afsluiter Atropos als uitschieter naar dertien.

Of neem Degrade, dat uiterst traag opbouwt van ingetogen en clean, via herhalende riffs, gestaag trommelwerk en schreeuwerige vocalen, naar ... tja, moet ik dat eigenlijk wel verklappen? Het verrassingseffect lijkt me hier een belangrijke factor. Daarna komt Loss een stuk sneller to the point, en horen we de meer pure black metal-roots van de band in optima forma. Natuurlijk niet gedurende de gehele speelduur, want Hell Is Other People heeft afwisseling hoog in het vaandel staan.

Met afsluiter Atropos haalt de band werkelijk alles uit de kast. Van verstilde ambient passages tot woeste uptempo black metal, zwaarte weergegeven op verschillende manieren. De vocalen stralen overwegend depressie uit, van wanhopig gehuil tot schreeuwen van doodsangst. Gelaagd, dynamisch, ook verhalend. Moirae is een veelzijdig, boeiend, zelfs wel indringend album; voor de goede verstaander. Laat muziek en sfeer goed op je inwerken, dan ga je dit als liefhebber van atmosferische (black) metal absoluut waarderen!