Abandon Hope - Settle The Score

• BandAbandon Hope [DE]
• TitelSettle The Score
• Release datum15-08-2014
• Labelcmm / SAOL [DE]

Tracklist

01. Right Or Not
02. Catharsis
03. Turmoil
04. The Core
05. Settle The Score
06. Jackyll & Daniels
07. Memories
08. The City
09. Sally
10. Sweet Surrender

Southern rock of metal, dat laat ik maar even in het midden, maar dan uit westelijk Duitsland, Münster om precies te zijn. Dat is in een notendop Abandon Hope. Deze band is al actief sinds 2002, en presenteert met Settle The Score de tweede CD, opvolger van het in 2006 verschenen The Endless Ride. Dat is al best weer even geleden; ik ken(de) de band dan ook niet. Maar ff luisteren dus.

Dat het geluid van de band Amerikaans aandoet staat als een paal boven de Mississippi. Denk ergens tussen het southern rock-gevoel van Black Label Society en de groove van Pantera, of iets 'moderner' Godsmack. Stevig groovende en ronkende rock die tegen de metal aanleunt, met een pakkende ondertoon en een hoofdrol voor de sterke en prominent aanwezige vocalen. Ook is er regelmatig ruimte gemaakt voor de zeer southern klinkende akoestische gitaar (titelnummer Settle The Score, Sally).

Opener Right Or Not zet de toon en ronkt en groovet er verleidelijk vandoor. De al genoemde invloeden zijn hier duidelijk hoorbaar; wat ik zelf wel enigszins verrassend vind is dat de muziek ondanks die invloeden vrij eigentijds klinkt. Ik vermoed dat de productie daar debet aan is, er zijn wel wat foefjes toegepast om wat breakjes te forceren; het doet soms bijna elektronisch aan. Catharsis gaat vrolijk verder waar het vorige nummer ophield: opnieuw groove, meeslepende rock, sterk spel en dito zang, en een lekkere rauwe solo als slagroom op de taart.

Na het wederom verrukkelijk ronkende The Core is het met titelnummer Settle The Score tijd voor een serieus moment van rust. De turbo er af; en in plaats van elektrische horen we akoestische gitaren, zeer ingetogen zang, en subtiele percussie. Wat blijft is die typische 'southern' sfeer, sowieso zeer Amerikaans. Gaandeweg zwelt het nummer af en toe eens aan; slim in elkaar gezet zou ik zeggen (en stiekem toch nog lekker gitaarwerk naar het einde toe!). Ook slim om na dit wat 'rustiger' nummer de knaller Jackyll & Daniels (bonuspuntje voor de woordspeling) te zetten. Een van de woestere/rauwere nummers van het album, en wat mij betreft een van de sterkere! Al is dat aangeplakte stukje stoner/sludge groove aan het einde misschien net iets te veel van het goede.

Het afwisselende Sally kennen we al van de single en video die we eerder toonden, waarna het met Surrender tijd is voor het (sterke) slotakkoord. Ook dit nummer bevat de nodige variatie, maar dat mag ook wel met een speelduur van zeven minuten. Deze mag je best een paar keer horen, en gaat echt niet vervelen; het nummer bevat zelfs redelijk eigentijdse invloeden (de NWOAHM-achtige breaks). Ik blijf het grappig vinden dat Abandon Hope 'gewoon' uit Duitsland komt, en niet uit (het zuiden van) de Verenigde Staten. Ik hoor trouwens ook wel wat overeenkomsten met gelijkgestemde Noorse rock/stoner-collega's, zoals Svölk of Lonely Kamel. Niet wereldschokkend, maar wel een zeer acceptabel en alleszins genietbaar plaatje.