Abhor - Sex Sex Sex (Ceremonia Daemonis Anticristi)

• BandAbhor [IT]
• TitelSex Sex Sex (Ceremonia Daemonis Anticristi)
• Release datum23-09-2022
• LabelIron Bonehead Productions [DE]
• PromotorSuspicious Activities PR [US]
• Genre Black metal, Doommetal

Tracklist

01. The Curse of the Twins
02. Ceremonia Daemonis Anticristi
03. At the Edge of the Circle
04. Ode to the Snake
05. Ritual Satanism
06. Evil Mentor
07. Beelzebuth [Mystifier cover]
08. October 31st, 2010
09. The Call (Forti animo sum)
10. Violet Coven

Het Italiaanse Abhor draait al mee sinds midden jaren '90, maar veel aandacht heeft de band hier - en van mij persoonlijk - nog niet veel gehad. Ik heb geen idee waar dat aan kan liggen (een promotioneel aspect misschien?) maar de flarden die ik in de loop der jaren voorbij heb horen komen waren toch nieuwsgierigheid-opwekkend genoeg - met terugwerkende kracht. Hier ga ik het hebben over Sex Sex Sex (Ceremonia Daemonis Anticristi), het achtste album alweer dat van deze band verscheen.

Ik denk dat de moeilijkheid van het "in de markt zetten" van Abhor 'm zit in de volstrekt eigen muzikale insteek. Is het black, is het episch, is het doom, is het klassiek, is het rauw: all of the above dus. Abhor wordt gewoonlijk getagd als black metal, maar daar leg ik me uiteraard niet zonder meer bij neer, want de band heeft zo veel meer te bieden dan "alleen maar" dat.

Neem alleen al dat orgel-geluid dat met regelmaat de psychedelische kop opsteekt. In combinatie met de occulte thematiek - zie het prachtige old school artwork en de blasfemische teksten - zorgt dit voor mij voor een enorme aantrekkingskracht. De muziek wordt overwegend gebracht in het middentempo, is enorm atmosferisch, en heeft zo stiekem zeer pakkende aspecten; zo haalt de leadgitaar bij vlagen verrassende catchy capriolen uit. Het sinistere, mystieke, tegelijk ook dramatische en theatrale dat Italiaanse doombands (in mijn beleving in elk geval) zo kenmerkt, is ook aan Abhor niet voorbij gegaan.

Een nummer als bijvoorbeeld Evil Mentor maakt ondubbelzinnig duidelijk dat de schatplichtigheid van Abhor eerder ligt bij Black Sabbath dan bij welke zwartgeblakerde band dan ook. Opgesierd met horror-achtige samples van iets dat klinkt als duivels-uitdrijvingen, of in elk geval aardedonkere religieuze voordrachten, duikt Abhor onmiskenbaar de meest duistere regionen van de muziekgeschiedenis in. Naast de eerder genoemde grootheid moet ik ook regelmatig denken aan Celtic Frost - ooit gekenmerkt als bakermat voor de meest uiteenlopende zwartgeblakerde bands, maar toch vooral gretig aftrek vindend in meer doomy sferen.

De charmante eenvoud van de oeroude wortels van mijn geliefde muzieksoort, gecombineerd met die wat onbeholpen occulte atmosfeer (de samples, de rasperige vocale voordracht) is hetgeen mij zo aantrekt in deze muziek. Geen moderniteiten, geen top notch-productie, maar eerlijke rauwheid. Ik hou hier van!