Abisme - As Fear Falls In
- Abisme [ES]
- As Fear Falls In
- 07-02-2020
- Eigen beheer
- Blood Fire Death [ES]
- Melodieuze deathmetal, Melodieuze/ Symfonische black metal
Tracklist
01. Amoral Era
02. Hive
03. Gatelesss Call
04. What Open Eyes Brings
05. Sins
06. The Struggle
Een stem tegen de verstikkende consumerende patriarchale wereld
waar goud heerst over levens
van onbetwiste overtuigingen en destructief gedrag
Abisme is afkomstig uit Barcelona, Spanje, opgericht in 2017. De naam van de band is van Catalaanse oorsprong en betekent hel of afgrond. As Fear Falls In is het debuutalbum, dat door de band volledig in eigen beheer is gehouden en zelf gefinancierd, van hoesafbeeldingen tot opnemen en mixen. Ik had nog nooit van deze band gehoord, en heb ook maar verdraaid weinig info. Laat de muziek dus maar voor zich spreken.
En die muziek is van de zwaardere soort: een mengelmoes van zo'n beetje alle extreme metal subgenres. We horen voornamelijk death en black-invloeden, en hier en daar ook nog wel een streepje thrash, en de band zet net zo gemakkelijk een doom-atmosfeer neer. Maar ik denk dat de hoofdmoot toch wel bestaat uit zwartgeblakerde metal, vooral ook vanwege de duistere, onheilspellende atmosferen die ik ervaar. De muziek kan soms wat chaotisch overkomen, maar schijn bedriegt, de (langere) composities zijn goed gestructureerd; ook al zijn de song-structuren niet van klassieke aard en opbouw.
Met opener Amoral Era - dat betekent niet voor niets a-moreel tijdperk - wordt duidelijk de toon gezet, zowel in muzikaal als thematisch en atmosferisch opzicht. Abisme heeft niet veel op met onze huidige wereld, dat duistere aspect komt goed naar voren in hun muziek. Laverend tussen melodieuze en sfeervolle (soms ook ijskoude) black (Amoral Era) en bulderende death metal (Hive, What Open Eyes Brings) en afgemaakt met doomy fragmenten (Gateless Call, Sins) blijkt As Fear Falls In een heerlijk afwisselend album. Ik kan er in elk geval prima naar luisteren, en laat mij graag meevoeren in het misantropische, duistere wereldbeeld dat Abisme hier schetst. Er wordt fraai afgewisseld tussen hardere riffs en fraaie, bijna cleane melodie-lijnen; de ritmesectie houdt de boel goed bij elkaar, en de rauwe vocalen passen perfect bij de donkere sfeer.
Vijf nummers lang heb ik dus genoten van dit album, maar het zesde vind ik totaal geen succes. Afsluiter The Struggle blijkt namelijk precies dat: een strijd. Tenminste binnen de context van een death/black metal-album als dit. Het is namelijk een pianostuk van bijna acht minuten, dat ik hier volledig misplaatst vind. Ik begrijp een dergelijke insteek prima als sfeerverhogend intermezzo of intro of iets dergelijks, maar niet als op zichzelf staande track, en dan ook nog van deze lengte.
Voor een debuutalbum vind ik As Fear Falls In ruim 31 minuten lang geslaagd, de afsluiter laat ik voor wat het is. Ik ben wel benieuwd in welke richting deze band zich gaat ontwikkelen. Voor de liefhebber is het album hieronder in z'n geheel te horen:
Joan Gau - gitaar, zang
Anna Vidal - gitaar, zang
Uri - bass guitar
Victor Gato - drums