Abrupt Demise - The Pleasure To Kill And Grind

• BandAbrupt Demise [NL]
• TitelThe Pleasure To Kill And Grind
• Release datum24-04-2020
• LabelRaw Skull Recordz [NL]
• Genre Deathmetal

Tracklist

01. End of Life
02. Abrupt Demise
03. My Middle Name
04. Cannibal
05. Self Inflicted
06. Human Mince
07. Mutual Mutilation
08. Machines of Blood
09. Information Overload
10. The Pleasure to Kill and Grind

Abrupt Demise, opgericht in 2010, met als standplaats Steenwijk, komt deze maand met hun debuutlangspeler The Pleasure To Kill And Grind op de proppen. In de tussenliggende jaren verscheen 'slechts' EP Aborted From Life (2013) en zijn de bandleden bijvoorbeeld druk geweest met een andere band (Burning Hatred) of het organiseren van een festival (Stonehenge). Uit zowel albumhoes als album- en song-titels kun je wel afleiden dat Abrupt Demise een weinig verfijnde verzameling aan vlezigheid ... eeehhh ... smerigheid te bieden heeft.

Voorzien van gesproken intro's dan wel sampletjes die nog even uit de doeken doen wat we voor vleselijke (on)lusten kunnen verwachten laat de band niets aan het toeval over om de argeloze luisteraar zo veel mogelijk ranzigheid voor te schotelen. Onder bezielende productionele begeleiding van Peter Haverkamp (opnamen) en Roelof Klop (mix en master) is een verdomd lekker beluisterbaar, maar oer-lomp old school death metal-album ontstaan. Geen muziek voor verwende fijnproevers, maar voor ruige rauwdouwers, wordt deze met vooral veel spelplezier gebracht. Ik heb de band de afgelopen paar jaar enkele keren live bezig gezien en vooral gehoord, en ik moet zeggen: het vijftal staat garant voor een bruut potje georganiseerde herrie.

Opener End Of Life geeft al direct de ingrediënten prijs van het smakelijke(?) vleesgerecht dat je hier krijgt voorgeschoteld. Als basis horen we het betere, strakke hak- en beukwerk van drummer Herman, dat gezelschap krijgt van de smaakvolle riffs van de woest ogende gitaartandem Marc en Peter. René brult en rochelt daar de fijnbesnaarde teksten overheen, alsof hij zojuist een maaltijd zoals op de albumcover te zien is, nog net niet helemaal heeft verorberd, terwijl bassist Jos de eventueel overgebleven gaatjes opvult met groovend basspel, en eventueel ook nog een extra hoestrochel inzet om de feest-sfeer wat te verhogen.

Voor wie het dan nog niet snapt gaat band-anthem Abrupt Demise daar nog eens dubbel en dwars overheen. Opnieuw volvette riffs, geniepig-pakkende leads en een subtiel verdwaalde solo op een bedje van rottend vlees. Een verwoestende tempo-break hier, een blast daar, nog eens een midtempo headbangstuk en een extra woeste brul zorgen voor de nodige variatie. Cannibal is voorzien van een uiterst smaak- en respectvolle video, die uitermate geschikt blijkt voor deze track. Lekker hoor! Ook een nummer als Machines Of Blood vind ik niet te versmaden, met z'n afwisselende hoempa- en blast-stukken. Net als de, opnieuw zeer smerige, afsluiter en titelnummer The Pleasure To Kill And Grind reken ik deze tot mijn stiekeme favorietjes van het album. De traagste stukken van dit laatste nummer klinken gewoon oprecht vies!

De originaliteitsprijs gaat Abrupt Demise nooit winnen, maar daar zal het de slachters van dienst hier ook niet om te doen zijn. Ik neem aan dat de heren zelf enorm veel pleasure beleefd hebben aan het vervaardigen van het album, en de video voor Cannibal. Dat straalt dit weinig subtiele staaltje ambachtelijke huisvlijt in elk geval wel uit. Ik ben hoe dan ook verheugd dat er nog altijd bands zijn die dit oeroude ambacht (en dan bedoel ik de death metal, niet de slagerspraktijken) in de vingers hebben. De liefhebber weet genoeg en rent (met inachtneming van de heersende corona-regelgeving) naar de dichtstbijzijnde vleeshouwer om deze smerig stinkende brok smurrie aan diens onkundige worstvingers te ontfutselen!