Abysme - Strange Rites

• BandAbysme [US]
• TitelStrange Rites
• Release datum24-09-2012
• LabelHellthrasher Productions [PL]

Tracklist

01. Scribbled In Dust
02. Beyond The Seventh Door
03. Formless
04. Annihilated Memory
05. Gift To The Gods
06. We Shall Sleep
07. Terminal Delirium
08. The Third Day
09. Fallen Colossus
10. Remarkable Conqueror

Dat ‘retro’ gaat nog eens heel groot worden. Nu is het weer Strange Rites van Abysme waarbij ik onbewust de bijgeleverde info afspeur om er zeker van te zijn dat we hier niet met een één of andere re-release te maken hebben. Het begint al bij het artwork. Helemaal in zwart wit en in de stijl van de meer ranzige releases uit de tweede helft van de jaren 80 en de eerste helft van de jaren 90. De liefhebber weet dan wel genoeg denk ik.

Abysme is een Amerikaanse band die ergens in 2006 gestalte begon te krijgen. De drie bandleden hadden daarvoor ervaring opgedaan in lokale bandjes van divers pluimage. In Abysme zijn al die stijlen samengebald tot een ouderwets, ambachtelijk death metalavontuur. Een demo uit 2009 was voor Hellthrasher Productions aanleiding om de band onder de hoede te nemen. Nu, drie jaar later, heeft dat geresulteerd in Strange Rites. De allereerste langspeler van Abysme.

En een ‘trip down memory lane’ is het. Misschien nog wel meer retro dan alle andere retrobandjes bij elkaar. Elke muzieknoot klinkt, voelt en proeft als een noot uit lang vervlogen tijden. Tijden waarin albums als Leprosy en vooral Left Hand Path menig death metalhart sneller deed kloppen. Voor een Amerikaanse band klinkt Abysme erg Zweeds. Grave en Entombed klinken erg hard door in het zware geluid van Abysme. In de blaststukken wordt het geluid van de prille Bolt Thrower wat meer opgezocht. Ook dat rommelige van In Battle There is No Law heeft Abysme vlekkeloos geïncorporeerd in haar geluid. Voor wie graag zwelgt in nostalgie, is dat ongetwijfeld een pluspunt.

Abysme houdt ervan om snel tot de kern van de zaak door te dringen. Vrijwel alle nummers klokken af tussen de twee en drie minuten. Ondanks dat bieden de bottenkrakers Beyond The Seventh Door en Terminal Delirium opvallend veel afwisseling. Het tempo ligt over het algemeen redelijk hoog. Af en toe wordt er teruggeschakeld om een lome dreigende passage in te luiden. Dat duurt nooit lang maar is wel altijd effectief. Fallen Colossus krijgt er een geweldig dreigende uitstraling van. Het relatief lange Remarkable Conqueror sluit middels een ultrabruut drone-outro het old school death metal festijn dat Strange Rites is, op plechtige wijze af.

Abysme levert een meer dan duidelijk visitekaartje af. Death metal zoals dat vroeger onze harten stal. Wie op zoek is naar vlotte metal met een top notch productie kan gerust verder gaan zoeken. Zij die houden van een ouderwets potje smerigheid en voor wie productie niet het allerbelangrijkste in muziek is, heeft met Strange Rites een toffe aanvulling voor de collectie in handen.