Loading...

Alunah - Fever Dream

Gepost in Reviews door Chris van der Aa op 12-11-2024

Tracklist

01. Never Too Late
02. Trickster Of Time
03. Fever Dream
04. Hazy Jane
05. Sacred Grooves
06. Celestial
07. The Odyssey
08. Far From Reality
09. I've Paid The Price

De Britse band Alunah volg ik al een aantal jaar / albums. Daarbij is het duidelijk dat het geluid van Alunah steeds meer op aan het schuiven is van steeds een beetje minder doom naar meer psychedelica. De invloeden van de beroemde stadsgenoten Black Sabbath zijn inmiddels subtiel naar de achtergrond verdwenen - al zijn de sierlijke heavy riffs nooit ver weg - terwijl de hints naar de jaren '60 en '70 psychedelische en premature doom-rock steeds duidelijker worden. In dat kader past de band ook prima bij hun huidige label, waarvoor Fever Dream al weer het derde album is.

Eerder prees ik zangeres Greenaway ten opzichte van haar voorganger, en wederom heb ik het idee dat de dame in kwestie steeds meer in de melk te brokkelen heeft. Haar stem neemt een voorname plaats in op dit nieuwe album, en daar blijkt ook helemaal niks mis mee. Daarnaast klinkt het album ook heerlijk organisch, al laat zich dat eenvoudig verklaren. Fever Dream is het resultaat van een periode van uitgebreid jammen en zelfreflectie, en duikt in de kern van wat Alunah drijft. Met z'n allen in één ruimte om de muziek te maken waar je zelf liefhebber van bent.

Dan ontstaat er makkelijk een swingende tracks als Trickster Of Time, heerlijk ongedwongen, opzwepend, klassiek. Het titelnummer klinkt mij in de oren als een zware, broeierige blues, doorspekt met heerlijk gitaarwerk, en voorzien van psychedelica en de sterke zangstem van Sian. Ook van een nummer met de titel Hazy Jane mag je wel wat psychedelica verwachten, waarna Sacred Grooves je meevoert in Oosterse sferen.

Het korte instrumentaaltje Celestial trekt die sfeer door, waarna The Odyssey je (logischerwijs) mee op een pittige reis neemt. Dit is toch wel een van de meer avontuurlijke nummers van het album. Al vind ik Far From Reality ook niet te versmaden. Dit nummer neigt wat meer naar de doomy sferen van het Alunah van voorheen.

Al met al trekt Alunah heel logisch de lijn door die de band heeft ingezet. Ooit was ik wat teleurgesteld over het verlaten van het doom- en / of metal-pad, maar Alunah anno nu mag er nog altijd zijn!

Siân Greenaway - Vocals

Matt Noble - Guitar

Dan Burchmore - Bass

Jake Mason - Drums