Anatomia - Dead Bodies In The Morgue

• BandAnatomia [JP]
• TitelDead Bodies In The Morgue
• Release datum12-02-2013
• LabelMemento Mori [ES]

Tracklist

01. Morgue of Cannibalism
02. Funeral Feast
03. Drowned in Sewage
04. Suicides
05. Dead Body Art
06. Human Lust
07. Dying Agony
08. Carnal Mutilation
09. Severed Infant Waste
10. No Way To Live
11. Oozing Child
12. Charred Remains
13. Fiend For Blood

Het uit Japan afkomstige Anatomia werkt alweer elf jaar aan haar missie om death metal op haar meest smerige manier onder het aardse volk te verspreiden. Toch is Dead Bodies In The Morgue pas het derde volwaardige album van dit bloeddorstige trio. Natuurlijk werd er wel het nodige aan demo’s, ep’s en splits gelanceerd maar doordringen tot de eredivisie van de retro-death metalscene bleef nog even uit.

Een blik op het artwork zegt in feite al genoeg over de inhoud van de muziek. En ook de covers Charred Remains en Fiend For Blood wijzen maar één richting op. Namelijk die van de Canadees Chris Reifert. Autopsy en Abscess moeten haast wel de grote voorbeelden van de mannen zijn. Een lieflijk en sereen klinkend tokkelintro als voorbode gaat vooraf aan en uitermate zompig klinkend death metalallegaartje. Waar Japanners normaal gesproken altijd ontzettend voorlopen op het gebied van technologie, lijken deze heren geen idee te hebben wie of wat ProTools is. Wat mij betreft pleit dat voor ze. Want de rehearsal achtige sound, brengt erg aangename herinneringen naar boven.

Hoe jammer is het dan dat de openingstrack Morgue Of Cannibalism maar moeilijk vooruitkomt. Het saaie en gematigde ritme geeft het nummer een wat bloedeloos karakter mee. Dat het navolgende Funeral Feast een ultratrage doomsessie is van het allerziekste soort komt dan ook als kleine verrassing zijn. Daar hadden ze me tuk. De dreunende bassen, woekerende sloopriffs en een onderaardse grom met veel echo maakt wel wat los en het benadert de Mental Funeralaanpak heel dicht. Ook Drowned In Sewage dompelt de luisteraar in slow-motion onder in allerlei denkbare en ondenkbare smerigheden. In het korte Suicide en het traditionele Human Lust gaat het tempo omhoog en komt en laat Anatomy wat van haar tanden zien.

Ondanks het rechtlijnige spel en de overduidelijke aanwezigheid van de Autopsygeest is Dead Bodies In The Morgue een alleraardigst plaatje voor diegene die graag tot aan de enkels in de smerigste death metaldrap staat. De primitieve productie draagt zeer zeker bij aan de broodnodige sfeer. Anatomy is op haar sterkt in de drassige doomvelden, maar de rappe uitpattingen zorgen toch voor de aangename afwisseling. De meer groovende stukken hadden best weggelaten mogen worden. Dead Bodies In The Morgue is geen absolute must, maar ook zeker geen ramp.