Ann My Guard - Moira

• BandAnn My Guard [HU]
• TitelMoira
• Release datum12-10-2018
• LabelPainted Bass Records [NL]
• PromotorJBM Promotion [NL]
• Genre Alternative metal

Tracklist

01. The Descent
02. Sacred I
03. Mountain II
04. Elijah
05. Roseblood
06. Mētéra
07. Echo
08. The Day I Die
09. The Raven
10. Morpheus

Ann My Guard is een Hongaarse band, opgericht in 2007. Na een tweetal demo’s nemen ze in 2010 een eerste EP op, die in hun thuisland de nodige bekendheid oplevert. Daarna is het in 2014 de beurt aan de eerste langspeler, Innocence Descent, waarmee ook internationaal aandacht verkregen wordt. Opvolger Ourania is begin 2017 ook bij ons terecht gekomen, en levert de band een plaats op het affiche van FemME op, later dat jaar. Op basis daarvan wordt de band opgepikt door Painted Bass, en opnieuw gevraagd voor FemME. In dezelfde periode wordt ook het derde album Moira uitgebracht, waarop ik het wel tijd vind om zelf ook eens met (de muziek van) deze band kennis te maken.

Ik zou hun muziek omschrijven als een moderne kijk op een mix van pop en metal. Hard groovende riffs worden vermengd met uitermate melodieuze zangpartijen, pakkende refreintjes en swingende, dansbare ritmes. Nou ja, eerlijk gezegd vooral meer pop en toegankelijkheid dan echt krachtige metal. Met een hoofdrol voor de inderdaad fraaie en sterke zangstem van band-aanvoerster Eszter Baumann is die aanpak zeker te rechtvaardigen. Ook de keuze voor een veelvoud aan (semi-)akoestische nummers en passages draagt daar aan bij. Zo horen we met regelmaat ook nog de nodige folk-invloeden (Roseblood, The Raven, Morpheus) voorbij komen.

Zelfs waar de gitaren wel even mogen ronken, blijft de nadruk op de pakkendheid liggen, getuige compacte en catchy tracks als Sacred I, Mountain II, Echo (ik moest denken aan Lacuna Coil) en The Day I Die. Elijah vind ik in dit kader wel erg obligaat, en klinkt als een dertien in een dozijn 'gothic' of 'female fronted' nummer. Dat is op zich wel opvallend, want juist dat stigma weet Ann My Guard normaal gesproken listig te vermijden. Er zijn weliswaar raakvlakken te bedenken met bijvoorbeeld Within Temptation (de gladde, catchy insteek) of al genoemd Lacuna Coil (modern groovende en toch melodieuze metal) maar het Hongaarse kwartet doet toch wel meer dan dat.

Zonder dat ik er precies de vinger op kan leggen waar het 'm in zit, heb ik het gevoel dat Ann My Guard zich op bescheiden wijze onderscheidt van bands binnen de scene waarmee grote gelijkenissen verondersteld worden. Hoewel de muzikale aanpak wezenlijk anders is, heb ik hetzelfde gevoel als toen ik kennis maakte met de muziek van Amaranthe: een bijna onwaarschijnlijke combinatie van rauwe metal-elementen en pakkende of dansbare popmuziek. Verwacht hier echter geen dance, disco of zelfs maar dwingend toetsenwerk, maar evengoed wel een beetje het 'voetjes van de vloer'-gevoel. Ann My Guard heeft bij mij voorlopig het voordeel van de twijfel.