Anthrax - For All Kings: Tour Edition

• BandAnthrax [US]
• TitelFor All Kings: Tour Edition
• Release datum17-02-2017
• LabelNuclear Blast [DE]
• Genre Heavy / power metal, Thrashmetal

Tracklist

Disc 1:
01. Impaled
02. You Gotta Believe
03. Monster At The End
04. For All Kings
05. Breathing Lightning
06. Breathing Out
07. Suzerain
08. Evil Twin
09. Blood Eagle Wings
10. Defend Avenge
11. All Of Them Thieves
12. This Battle Chose Us
13. Zero Tolerance
14. Vice Of The People (bonus)
Disc 2
01. Breathing Lightning (demo)
02. A Monster At The End (demo)
03. This Battle Chose Us (demo)
04. Soror Irrumator (demo)
05. Vice Of The People (demo)

Is dit een nieuw verschijnsel of zo; een 'tour-editie' uitbrengen van een nog redelijk recent album, met daarop weinig tot niets toevoegend materiaal? Napalm Records deed het laatst bijvoorbeeld met Powerwolfs Blessed & Posessed, nu is Nuclear Blast aan de beurt met Anthrax. For All Kings is net geen jaar oud (verscheen op 26 februari vorig jaar) maar er is nu dus For All Kings: Tour Edition (verschenen op 17 februari). De aanleiding is volgens het label het gegeven dat Anthrax voor het eerst sinds ruim tien jaar weer eens een volledige headliner tour doet, en voor die gelegenheid klassieker Among The Living integraal ten gehore brengt. Alleen vinden we daar dan niks van terug op deze Tour Edition. Natuurlijk niet, dat moet later weer uitgemolken worden zeker.

Als extra's vinden we wel het volgende: er is in de vorm van Vice Of The People een extra nummer aan het album toegevoegd. Deze was voorheen alleen verkrijgbaar als bonus op de Japanse versie van For All Kings. Daarnaast is een tweede schijfje bijgevoegd, met daarop vijf demoversies van nummers van datzelfde album. Nou en? Boeien dus. Blijft over het oorspronkelijke album For All Kings, zeker niet het best album van het Anthrax-oeuvre, waarvan collega Edwin een jaar geleden het volgende vond:

For All Kings borduurt vanaf minuut één voort op Worship Music. Anthrax blijkt middels You Gotta Believe en het titelnummer ernstig op zoek naar meer melodie in een landschap waar Persistence Of Time en Worship Music ooit ontstaan zijn. En daar wringt ook direct de schoen. De melodietjes liggen teveel voor de hand in gemakkelijke meezingstukjes en een schaarse goede solo. Opnieuw met een volwassen klinkend metalalbum komen waar slechts de hoekige riffjes herinneren aan een roemrucht thrashverleden blijkt een klein bruggetje te ver. Anthrax is voorspelbaar en hier en daar zelfs ronduit uitgeblust. Niet vooruit te branden en kleurloos. Kun je zeggen wat je wil over de albums uit de jaren '90. Maar die straalden allen tenminste nog een eigenzinnige visie uit.

Aan het muzikale vakmanschap en de productie ligt het allemaal niet. Anthrax komt glimmend voor de dag. Met een in het oor springend gitaargeluid van een uit duizenden herkenbare Scott Ian en alles. Ook de voortreffelijke zang van Joey Belladonna is iets dat niet zomaar weg moet. Deze man is een alleskunner. Nee, wie hem in godvredesnaam die zeurderige zanglijntjes van Breathing Lightning liet zingen, dát is degene die weg moet.

Waar is de eigenwijsheid gebleven van Sound Of White Noise? Waar is de volwassenheid gebleven van We've Come For You All? Waar is de gedrevenheid gebleven van Spreading The Disease? Waar is de branie gebleven van Among The Living? Ik heb onder de plaat gekeken, ik heb erboven gekeken. In heb het in verschillende volgorden afgespeeld, ik heb teksten gelezen maar ik kan niets onderscheidends vinden aan For All Kings. Ja, het onderscheidt zich door zijn matte, kleffe composities. Maar dat was niet wat we zouden moeten zoeken.

Anthrax sleept zich zowel vermoeid als vermoeiend voort op For All Kings. Het heilige vuur is op enkele fragmenten na helemaal weg en dood. Ineens verlang ik dan toch naar die obligate retro thrash/speed plaat van de band die wél terugkijkt. Want op de planken is Anthrax vast nog lang niet uitgeblust.