Apotelesma - Timewrought Kings

• BandApotelesma [NL]
• TitelTimewrought Kings
• Release datum27-10-2017
• LabelSolitude Productions [RU]
• Genre Doomdeath, Doommetal, Postrock / metal

Tracklist

01. Aural Emanations
02. The Weakest of Men
03. Timewrought
04. Our Blooming Essence
05. Remnants

Nu resteren alleen lange uren.

De tijd schiet tekort.

Apotelesma is te beschouwen als de voortzetting van Monuments, de Nederlandse wel te verstaan. Juist vanwege eventuele verwarring met de Britse naamgenoot hebben de heren besloten een naamswijziging door te voeren. In 2015 vonden de eerste opnames voor wat het nieuwe album zou gaan worden plaats, vanaf dan is er sprake van Apotelesma. Onder die nieuwe naam brengt het vijftal nu het debuut Timewrought Kings uit, dat te beschouwen is als de opvolger van de Monuments-EP The December Sessions uit 2014. Overigens lijkt het er op dat dit wel eens het enige Apotelesma-album zou kunnen worden, want zowat tegelijkertijd met de release van Timewrought Kings heeft de band een pauze van nog onbepaalde lengte aangekondigd.

In vier lange tracks (plus het sfeervolle intermezzo Timewrought precies in het midden) is in mijn beleving goed te horen dat de band de tijd heeft genomen voor dit kunstwerkje. Naar eigen zeggen had het vijftal zich tot doel gesteld om de meest duistere regionen van metal te verkennen, zonder daarbij een gerichte stijl of genre voor ogen te houden. Wat mij betreft is dat in elk geval gelukt; sterker nog: Timewrought Kings is een goed doordacht en technisch sterk in elkaar gesmeed album geworden, waarop de elementen kracht, emotie en sfeer elkaar vrijwel constant versterken. Ter vergelijking, qua sfeer, moet ik eigenlijk nog het meest denken aan het eveneens Nederlandse Akelei (vooral bij The Weakest of Men) hoewel dat een 'pure' atmosferische doomband is.

Ondanks dat de band zich niet wenst vast te pinnen op een enkele stijl zijn er toch genoeg herkenningspunten in hun muziek te vinden. De hoofdmoot wordt gevormd door uiterst sfeervolle, lang uitgesponnen, soms dromerige, intieme funeral doom-achtige passages. Deze worden doorkliefd door rauwere doomdeath-stukken met heerlijk hakkende riffs, en soms zelfs met blastbeats opgesierde post- of black metal-fragmenten. Dat Apotelesma dit alles tot een logisch klinkend geheel heeft weten te smeden lijkt me een understatement; hier ligt zelfs de kracht van deze band.

Over elke vorm van afwisseling (tot aan de cleane zang en een paar regeltjes tekst in het Nederlands toe) lijkt goed nagedacht, zodat de lange composities geen enkel moment de neiging tot herhaling of verveling kunnen opwekken. Hoewel dynamiek in het geval van doom metal misschien een wat misplaatste term is, lijkt me dat hier toch wel van toepassing. Juist geplaatste tempo- en sfeerwisselingen en spanningsbogen (de prachtig opgebouwde afsluiter Remnants!) zorgen minimaal voor een onderhuidse spanning, maar in elk geval voor enorm veel sfeer. Let daarbij ook eens op de teksten, die zijn serieus absoluut de moeite waard!

Timewrought Kings behoort wat mij betreft tot de beste doom-platen die Nederland recentelijk heeft voortgebracht. Ik baal er van dat ik dit album net wat te laat ontdekt heb, anders was het zeker in mijn jaarlijst van 2017 terecht gekomen!