Ashes Of Ares - Ashes Of Ares
- Ashes Of Ares [US]
- Ashes Of Ares
- 06-09-2013
- Nuclear Blast [DE]
Tracklist
01. The Messenger
02. Move the Chains
03. On Warrior's Wings
04. Punishment
05. This is My Hell
06. Dead Man's Plight
07. Chalice of Man
08. The Answer
09. What I Am
10. The One Eyed King
Matt(hew) Barlow (ex-Iced Earth), Freddie Vidales (eveneens ex-Iced Earth, ongeveer gelijktijdig met Barlow's tweede periode in die band) en Van Williams (ex-Nevermore). Drie muzikanten van twee bands die ooit stevig in de schoenen op de muzikale metalen landkaart stonden. Ze hebben na het verlaten van die bands met z'n drieën een nieuwe heavy metal band in het leven geroepen: Ashes Of Ares. Deze Ares was volgens de Griekse mythologie de zoon van Zeus en Hera, de Griekse God van de oorlog, en personificatie van de strijdlust. Met name dat laatste aspect is natuurlijk welkom voor een (power) metalband.
Ashes Of Ares debuteert hier met een gelijknamig debuutalbum, waarbij ze de hulp ingeschakeld hebben van de roemruchte producer Jim Morris (Morrisound Studio's, daarnaast bekend van z'n werk met onder meer Iced Earth, Kamelot, Morbid Angel, Death en noem zo nog maar eens wat). De ervaring en het muzikale vakmanschap zijn dus aanwezig, daar zal geen twijfel over kunnen bestaan. De redenen van het drietal om hun respectievelijke bands te verlaten zullen dan ook niet altijd van puur muzikale aard zijn geweest. Zo besloot Barlow bijvoorbeeld om na het drama van 'nine/eleven' om een carrière als politieman op te pakken, dat rechtstreeks leidde tot zijn eerste uittreden bij Iced Earth.
Dat muzikaal vakmanschap niet automatisch garant staat voor sterke songwriting bewijst Ashes Of Ares onbedoeld met hun debuutalbum. De genoemde muzikanten waren binnen hun band(s) niet de voornaamste componisten, en dat hoor je toch wel een beetje terug in de muziek. Net zo goed als dat je deze band eigenlijk vanzelf gaat vergelijken met Iced Earth. En in muzikaal opzicht gaat die vergelijking ook best op, ook Ashes Of Ares brengt gepassioneerde heavy metal met een donker randje, die zwaar leunt op de vocale krachtpatserij van Barlow. Op zich niet al te ingewikkeld, ook niet vernieuwend, maar wel altijd met energie en power, en de nodige melodie.
Opener The Messenger begint rustig, zoals het een albumintro betaamt. Gitaargetokkel en een warme stem begeleiden de luisteraar op weg naar de eerste heavy metal aanval. Met Move The Chains gaat er nog een schepje bovenop, dit is krachtige heavy metal zoals ik het graag hoor. In deze beide eerste tracks horen we ook heerlijk gitaarwerk, inclusief sterk uitgevoerde solo's. Het blijkt de opmaat voor wat een van de hoogtepunten van het album zal gaan blijken te zijn. On Warriors Wings lijkt in eerste instantie een soort van power ballad, maar ontpopt zich tot een epische metaltrack met de nodige emotie, die uiteraard vooral goed terug te horen is in de veelzijdige zang van Barlow.
Ook Punishment laat hierna verschillende kanten van de band horen, van een beetje mysterieus intro gaat het naar heerlijk midtempo gebeuk tot een lekker krachtige uitbarsting. Vooral de drums klinken hier lekker opzwepend. Met nummers als This Is My Hell en The Answer wordt nadrukkelijk gas terug genomen, dit lijken de ballads van het album, vooral die eerste met akoestisch gitaarwerk en fraai gedubbelde zang. Toch zit ook hier nog wel een verrassing in ...
Harder gaat het er aan toe met Chalice Of Man, met een overrompelend begin, en het ronduit rossende What I Am. Deze nummers vormen een welkome afwisseling tussen de meer relaxte tracks. Waaruit maar weer blijkt dat deze ervaren muzikanten van alle markten thuis zijn. Waar ik mezelf wel op betrap is dat het eerder de muziek op zich is dan individuele tracks die me pakken. Het album luister ik zo van A tot Z uit, maar memorabele nummers die daarna nog lang blijven hangen zitten er niet echt tussen.
Matthew Barlow - zang
Freddie Vidales - bas, gitaar
Van Williams - drums