Asphyx - Necroceros
- Asphyx [NL]
- Necroceros
- 22-01-2021
- Century Media Records [DE]
- Deathmetal, Doomdeath
Tracklist
01. The Sole Cure Is Death
02. Molten Black Earth
03. Mount Skull
04. Knights Templar Stand
05. Three Years Of Famine
06. Botox Implosion
07. In Blazing Oceans
08. The Nameless Elite
09. Yield Or Die
10. Necroceros
De doodsmachine die we kennen onder de naam Ashyx lijkt maar onstopbaar zijn. Necroceros is alweer het tiende volledige album dat de Neerlands deathmetaltrots op ons loslaat. Van de oorspronkelijke line-up is al een tijd helemaal niets meer over maar de geest van toen is er nog steeds. En dat is niet in de laatste plaats door de herkenbare grunts van de maniakaal klinkende Martin van Drunen. Als een bezetene werkt hij zich door een stapel oldschool deathmetalnummers heen waardoor het direct weer dat beetje extra geeft.
En dat beetje extra is nu net wat Asphyx zo interessant maakt. Het viertal staat zichzelf geen moderne fratsen toe en dat kan betekenen dat we al snel alles gehoord hebben wat we er maar van hebben kunnen horen. Maar de krankzinnige voordrachten in combinatie met uitstekend geschreven doodsmanifesten maken het album de moeite van het aanschaffen meer dan waard.
Het album gaat op frisse en dynamische wijze van start met het vunzige The Sole Cure Is Death gevolgd door het machtige Molten Black Earth. Asphyx doet wat het altijd al deed: het ene moment er als een bezetene op loshakken en het volgende moment afdalen naar drassige marstempo's die naar de donkere doomkrochten zullen leiden. En wees eens eerlijk: willen we ooit nog iets anders horen van Asphyx?
Met het banale Botox Implosion treffen we een klein minpuntje aan. Dit affakkelen van de van de wanstaltige instagramcultuur had ik meer begrepen als het door een jong bandje op tape werd gezet. Maar gelukkig wordt dit werkje al snel weer bedolven door kwaliteitsstukken als The Nameless Elite en het met hartverscheurende leads doorspekte Three Years Of Famine. Daarin staat tenminste de vertrouwde troosteloze wereld van oorlog en dood centraal.
Asphyx schept verwachtingen en lost ze andermaal in ook. De kroon op het album komt in de vorm van het overweldigende titelnummer. Dat is een ouderwets doodsepos dat zich gemakkelijk laat aanmoedigen door de dreigende schaduwen uit het roemruchte verleden van de band. Als deze zeven minuten des doods voorbij zijn, resten slechts de levenloze ruïnes van een leeggezogen planeet.
Martin van Drunen - Vocals
Paul Baayens - Guitars
Alwin Zuur - Bass
Stefan Hüskens - Drums