Atlantean Kodex - The Course Of Empire

• BandAtlantean Kodex [DE]
• TitelThe Course Of Empire
• Release datum13-09-2019
• LabelVán Records [DE]
• PromotorSure Shot Worx [DE]
• Genre Doommetal, Heavy / power metal

Tracklist

01. The Alpha And The Occident
02. People Of The Moon
03. Lion Of Chaldea
04. Chariots
05. The Innermost Light
06. A Secret Byzantium
07. He Who Walks Behind The Years
08. Spell Of The Western Sea
09. The Course Of Empire
10. Die Welt von Gestern

De ster van het in Duitsland gelegerde orkest Atlantean Kodex is rijzende. Binnen de epische metalscene bouwde de band met een tweetal ijzersterke albums snel een cultfollowing op. En met de thans voorliggende derde aflevering vol strijdgewoel uit vervlogen tijden, lijkt het uur aangebroken om de positie te consolideren danwel te expanderen. Het album heeft als titel The Course Of Empire meegekregen. Een prachtige schildering siert de hoes waarin het album gestoken is. Het betreft een afbeelding van een naderend leger te paard en te zwaard. Klaar om de opponent met ongebreidelde agressie aan stukken te hakken.

De afbeelding geeft ook al snel de atmosfeer van het album weer. Een massief en overrompelend geluid. Oorverdovend maar wel met zeer veel finesse. Atlantean Kodex weet direct de juiste snaren te raken bij wie houdt van traditionele heavy metal doorspekt met evenzo traditionele doompassages. Invloeden zijn er onder anderen van Bathory, Manowar, Candlemass, Manilla Road en de oude Fates Warning. Dat laatste zit hem met name in de zang Markus Becker die een broertje van John Arch had kunnen zijn.

Net als op de voorgaande albums houdt Atlantean Kodex niet in op wat dan ook. Reusachtige composities ontvouwen zich gestaag en laten niet meer los voordat de acht- of negen minutengrens gepasseerd is. Enige uitzondering daargelaten dan. Vanaf minuut één is het zwelgen geblazen in de opzwepende strijdliederen waar mystiek en brute kracht innig verstrengeld met elkaar dansen.

Er lijkt wat dat betreft geen rem te zitten op de schrijverij van het vijftal. Snijden doen we niet in het geschrevene maar in ledematen van vijanden, zullen we maar denken. Dat resulteert dat links en rechts de boel nogal eens wat lang aansleept waarbij ook de eenvormigheid wat op de loer ligt. En dat is zonde want qua impact en sfeer kent de band even geen gelijke. Ook is er qua ontwikkeling niet of nauwelijks verschil te bespeuren in vergelijking tot de twee voorgaande langspelers.

Het illustreert dat we met een band te maken hebben die doet waar ze zin in heeft en geen concessies doet als het gaat om iets te produceren wat niet episch is. Eigenlijk vat dat het verhaal van de plaat wel samen: het voegt eigenlijk allemaal niet zoveel toe aan de discografie van de band maar wat we voorgeschoteld krijgen is wel zo tot in de puntjes verzorgd dat er ook niet genoeg van te krijgen is. Omgord uw zwaard, bestijg uw paard, roep uw goden en beschermgeesten aan en trek ten strijde. Vuist in de lucht en laat deze epische heldendichten middels uw bulderende stem over de weldra met bloed doordrenkte slagvelden schallen!